مشاهده تصاویر بیشتر ...
شناسنامه سوره قریش
سوره قریش: صدو ششمین سوره
ترتیب نزول : 29
محل نزول : مکه مکرمه
تعداد آیات : 4
تعداد کلمات : 17
تعداد حروف : 76
تعداد لفظ . الله : 1
معانی سوره:
این سوره در مورد قبله قریش نازل شده است.
نامهای دیگر سوره:
ایلاف ( گرفته شده از واژه الفت به معنی ایجاد محبت در دل انسانها).
ویژگی سوره :
پیام آور سرکوب نمودن اصحاب فیل در میان قریش با وحدت و اتحاد و در دلهایشان انس و الفت به وجود آورد و به اجتماعشان انسجام و استحکام بیشتری بخشید.
موضوعات کلی سوره :
الطاف و نعمتهای الهی نسبت به قریش را بازگو میکند.
فضیلت قرائت این سوره :
– امام صادق (ع) : هرکه این سوره را بسیار تلاوت نماید چون مبعوث شود بر اسبی از اسبان بهشت سوار شود تا برسر مائده نور بنشیند.
متن و ترجمه سوره قریش:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ ﴿١﴾
براى الفتدادن قریش،
إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ ﴿٢﴾
الفتشان هنگام کوچ زمستان و تابستان، [خدا پیلداران را نابود کرد.]
فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَیْتِ ﴿٣﴾
پس باید خداوندِ این خانه را بپرستند؛
الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾
همان [خدایى] که در گرسنگى غذایشان داد، و از بیم [دشمن] آسودهخاطرشان کرد.
شناسنامه سوره فیل
سوره فیل : صد و پنجمین سوره
ترتیب نزول : 19
محل نزول : مکه مکرمه
تعداد آیات : 5
تعداد کلمات : 23
تعداد حروف : 97
تعداد لفظ . الله : 1
معانی سوره:
فیل نام حیوانی است .
نامهای دیگر سوره:
الم تر .
ویژگی سوره :
این سوره یکی از سوره های تاریخی است که داستان مهمی را در قالب عبارات و آیات بسیار کوتاه و درعین حال بسیار محکم و رسا و به عنوان درس عبرت به عنوان داستان اصحاب فیل بیان میکند.
موضوعات کلی سوره :
شرح داستان ابرهه و اصحاب فیل و ابابیل را بطور کامل بیان میکند.
فضیلت قرائت این سوره :
– امام صادق (ع) : هرکه این سوره را در نمازهای واجب بخواند برای او شهادت دهند در قیامت هر دشت و کوهی و کلوخی که او از جمله نمازگزاران بوده است . و حق تعالی ندا فرماید که : راست گفتید شهادت شما را قبول کردم . ای ملائکه اورا بی حساب داخل بهشت کنید که من اورا و عمل اورا دوست میدارم.
– هرکه این سوره را درجنگ بخواند قوی دل و مصمم گردد و از هرگونه قذف و فسخی مبرا گردد.
متن و ترجمه سوره فیل:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿١﴾
مگر ندیدى پروردگارت با پیلداران چه کرد؟
أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿٢﴾
آیا نیرنگشان را بر باد نداد؟
وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿٣﴾
و بر سر آنها، دسته دسته پرندگانى «اَبابیل» فرستاد.
تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿٤﴾
[که] بر آنان سنگهایى از گل [سخت] مىافکندند.
فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ﴿٥﴾
و [سرانجام، خدا] آنان را مانند کاه جویدهشده گردانید.