مشاهده تصاویر بیشتر ...
عصــر ابناءالرضــا(ع) از مهمتریــن و حســاسترین دوران حضــور ائمــه(ع) بــه شــمارمــیرود. ورود افــکار و اندیشــه های مختلــف بــه جهــان اســام و شــکلگیری و رشــد و توســعه فرقه هــا و جریان هــای فکــری و فرهنگــی گوناگــون در میــان مســلمانان به گونــه ای کــه اعتقــادات و باورهــای آنــان را تهدیــد می کــرد، از یــک ســو و ضعــف و سسـتی خافـت عباسـی از سـوی دیگـر و وجـود برخـی فرقههـا و جریان هـای انحرافـی و افراطـی منسـوب بـه شـیعه و سـختگیری بـر علویـان بهویـژه امامـان شـیعه و پیـروان آنــان دوران ســختی را بــرای شــیعیان رقــم زد.
در چنیـن فضایـی امـام هـادی(ع) پـس از شـهادت پـدر بزرگوارشـان، امامـت و رهبـری را عهـدهدار شـدند. ایشـان بـا درایـت و دوراندیشـی در برابـر جریان هـای انحرافـی ماننـد غالیـان و جریان هایـی ماننـد فتنـه خلـق قـرآن ایسـتاد و بـا بهکارگیـری راهبـرد مناسـب پیروانـش را از افتـادن در گـرداب افـکار و اندیشـه های بی فایـده نجـات داد.