مشاهده تصاویر بیشتر ...
جایگاه مهم باورداشت مهدویت در نظام معارف دین مبین اسلام و رابطه مستقیم و دوطرفه آن با انقلاب اسلامی، نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را بر آن میدارد تا در راستای مدیریت فرهنگ انتظار، راهبردهای شایستهای اتخاذ کند. این راهبردها به رشته تدوین درنیامدهاند؛ اما از رهگذر بررسی منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیتالله خامنهای -دام ظله- قابل شناسایی و تحلیل هستند. برای این منظور در پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحلیل مضمون، متن اندیشههای آن رهبر فرزانه طی سه مرحله، پردازش، ترکیب و تلخیص شدهاند. نتیجه این فرایند، شکلگیری هشت مضمون فراگیر شد که در واقع، راهبردهای مورد نظر این پژوهش را تشکیل میدهند. راهبردهای شناساییشده، سپس مورد تحلیلهای مقایسهای قرار گرفتند. این راهبردها به ترتیب اهمیت عبارتند از: تأکید بر ترابط مهدویت و انقلاب اسلامی، ترسیم تصویر امیدبخش، شوقآفرین و برانگیزاننده از آرمان مهدویت، تبیین معنای صحیح فرهنگ انتظار و آسیبشناسی آن، نهادینهسازی فرهنگ انتظار در اقشار خاص و گروههای مرجع، تأکید بر فراشیعی، فرادینی و جهانیبودن موعودگرایی، بهرهگیری از فرصت و مزیت اماکن و مناسبتهای مهدوی، تأکید بر عدالتخواهی بهعنوان ویژگی مهم دولت زمینهساز ظهور و جامعه منتظر و بسط مبانی معرفتی مهدویت.
.
The important place of Mahdiism belief in the religious knowledge system of Islam and its direct and bilateral relationship with the Islamic Revolution has made the holy system of the Islamic Republic of Iran adopt appropriate strategies to manage the culture of the waiting. These strategies have not been compiled, but can be identified and analyzed through examining the intentions of the Supreme Leader of the Islamic Revolution, Ayatollah Khamenei. For this purpose, in the present study, using the content analysis method, the text of the wise leader''s thoughts have been processed, combined, and summarized in three stages. The result of this process was the formation of eight comprehensive themes that, in fact, constitute the strategies of this study. The identified strategies were then analyzed comparatively. These strategies, in order of importance are: emphasizing the relationship between Mahdiism and the Islamic Revolution, drawing a hopeful, inspiring and motivating image of the ideal of Mahdiism, explaining the correct meaning of the culture of the waiting and its pathology, institutionalizing the culture of the waiting in certain strata and reference groups, emphasizing meta-Shiism, meta-religion and universalism of Messianism and taking advantage of Mahdiism places and occasions, the emphasis on seeking justice as an important feature of the state that paves the way for the reappearance and the waiting community, and finally developing the epistemological foundations of Mahdiism.