ناگفته های اقیانوس شناسی گوگل

گوگل براي استفاده از نقشه اقيانوس ها در گوگل ارث 5 هزينه تحقيقات فوق دکتري تدوين گر اين نقشه ها را تقبل کرده است.

گوگل اقيانوس، برنامه جديدي است که ماه گذشته به بازار عرضه شد و محيط زيست دريايي را با جزيياتي بي نظير به تصوير کشيده است، شما در اين برنامه شاهد جزيياتي هستيد که به هيچ وجه در شرايط عادي قادر به ديدن آنها نخواهيد بود. اما وقتي تصاوير اقيانوسي را مشاهده مي کنيد، علاوه بر نشان گوگل که در گوشه اي از تصوير به نمايش درمي آيد، به عبارت dts/sio نيز برخورد مي کنيد.

اين عبارات، سرنام کلمات ديويد تي.سندول، متخصص ژئوفيزيک در مؤسسه اقيانوس شناسي اسکريپس (sio) وابسته به دانشگاه کاليفرنيا در سن ديگو، ucsd است، کسي که مجموعه تلاش ها و تحقيقات او به شناخت گستره عظيمي از اقيانوس که تاکنون ناشناخته مانده و در هيچ نقشه اي ثبت نشده، کمک کرده است. اين علامت اختصاري هم چنين يادآور سازمان ها، افراد و شرکت هايي است که به بهانه دريافت اطلاعات و در واقع براي استفاده هاي بيشتر مالي، باعث نابودي ثروت هاي طبيعي همه انسان هاي جهان شده اند.

بيش از يک دهه قبل، سندول و والتر اسميت از سازمان ملي اقيانوس ها و شرايط جوي در سيلور اسپرينگ مريلند، برنامه اي را براي تبديل اطلاعات مربوط به جاذبه و عمق اقيانوس که از ماهواره هاي تحقيقاتي يا کشتي هاي گشت دريايي دريافت مي کردند، ابداع کردند. اين برنامه درواقع نوعي نقشه ژرفاشناسي بستر اقيانوس بود. گوگل در حال حاضر دارد از اين برنامه که به صورت انحصاري براي دانشگاه کاليفرنيا در سان ديگو تهيه شده، بدون پرداخت هيچ هزينه اي براي جبران حقوق انحصاري دانشگاه استفاده مي کند.

بسياري از محققان، برنامه هاي شبيه ساز گوگل همانند گوگل ارث و گوگل مريخ را ستايش کرده اند. استيو ميلر، مدير پروژه گوگل اقيانوس در شعبه کاليفرنياي اين شرکت مي گويد: «دانشمندان مي خواهند آن روز را ببينند که يافته هايشان در تمام دنيا منتشر شده و به وسيله همگان استفاده مي شود». اين برنامه ها از اطلاعات عمومي گردآوري شده توسط سازمان ها و موسسات غير انتفاعي وابسته به دولت همانند ناسا براي شبيه سازي نقشه ها استفاده مي کنند. گيديون مارکمن، معاون رييس دانشگاه ايالتي کلرادو مي گويد: « بازار دارد از فناوري سود مي برد، در حالي که دانشگاه دارد روز به روز از لحاظ مالي تحت فشار بيشتري قرار مي گيرد».

جف چستر، دانشمند علوم اجتماعي که مرکزي را تحت عنوان دموکراسي ديجيتال در واشنگتن هدايت مي کند، از اين فراتر مي رود و مي گويد: «اين مورد شبيه اين است که دانشگاه مورد سوءاستفاده ديجيتالي قرار گرفته باشد». اما ميلر در پاسخ مي گويد: « گوگل تابستان گذشته در مورد مشارکت در اين پروژه با سندول و دانشگاه سن ديگو صحبت کرده است. اما و اگر هاي قانوني اين ميان وجود دارد، اما ما مشکلي نداريم». ويليام دکر، مسئول رسمي انتقال اين فناوري در دانشگاه سن ديگو نيز مي گويد: « ما رويه هميشگي را در مورد اين پروژه هم به کار بستيم تا به شرايطي عادلانه و مناسب برسيم». سندول مي خواهد پژوهشگران ديگر از نقشه هاي ژرفاشناسي اقيانوسي او استفاده کنند، او براي يافتن حامي مالي هم پيش از اجراي پروژه تلاش کرد که در نتيجه آن، تعدادي از شرکت هاي نفت و گاز روي نتيجه تحقيقات او سرمايه گذاري کردند؛ اما گوگل در سال2005 و حين اجراي نسخه ابتدايي برنامه ژرفاشناسي، تماسي با سندول نداشت.

او سال گذشته که داشت روي سيستم اقيانوس ها کار مي کرد، براي اولين بار به سراغ گوگل رفت. توني هايمت مدير مؤسسه اقيانوس شناسي اسکريپس که مذاکره با گوگل را رهبري کرد، تصديق مي کند که هيچ صحبتي براي پرداخت غرامت بابت حق انحصاري بين آنها رد و بدل نشده است. اما چرا دانشگاه براي دريافت غرامت، گوگل را تحت فشار قرار نداده است؛ آن هم زماني که دانشگاه هاي ايالتي از لحاظ مالي شرايط خوبي ندارند؟ هايمت پاسخ مي دهد: « سال گذشته مرکز ملي اطلاعات جغرافيايي ايالات متحده، نسخه اي از برنامه سندول را به دليل حق کپي رايت از وب سايتش برداشت و تنها چيزي که سندول بابت کارش دريافت کرد، 400 دلار براي کلاس هايش بود که چيزي معادل ارزش استفاده از برنامه حرفه اي گوگل ارث براي يک سال است؛ در حالي که در حال حاضر، گوگل هزينه تحقيقات فوق دکتراي او را در زمينه اقيانوس شناسي تقبل کرده است».

منبع: بازياب