به گزارش
سافت‌گذر ؛ تنها یک هفته پس از عرضه بسیار موفق پلی‌استیشن 4، اینک نوبت ایکس‌باکس وان است تا پا به عرصه رقابت بگذارد. کنسول مایکروسافت از همان ابتدا با آرمان‌های بزرگی معرفی شد و اکنون زمان آن رسیده تا ببینیم در تحقق این آرمان‌ها چه اندازه موفق بوده است.
هشت سال پس از ایکس‌باکس 360، نسل جدید کنسول مایکروسافت با ادعای بزرگی پا به اتاق نشیمن شما می‌گذارد. نامش هم این ادعا را نشان می‌دهد: ایکس‌باکس وان «یک» کنسول است اما می‌خواهد به تنهایی از بازی‌های ویدیویی گرفته تا تلویزیون زنده، ویدیوهای اینترنتی، و حتی اسکایپ کردن با دوستان و خانواده‌تان را به عهده بگیرد.
بخش بزرگی از این وظیفه را سنسور حرکتی، گسترش‌گر کنترل و فرمان‌گیر صوتی کنسول موسوم به کینکت 2 به عهده دارد که دیگر اختیاری نیست و در جعبه هر ایکس‌باکس وان قرار داده شده است؛ و دلیل عمده 100 دلار اختلاف قیمت ایکس‌باکس وان 499 دلاری با کنسول پلی‌استیشن 4 هم هست. خبر خوش این‌که دیگر خبری هم از سیاست‌های سفت و سخت مدیریت حقوق دیجیتال DRM و ممنوعیت خرید و فروش بازی‌های دست دوم نیست.
بنابراین ایکس‌باکس وان ادعاهای بزرگی دارد؛ اما آیا این ادعاها بیش از حد بزرگ هستند؟ آیا 100 دلار فرق قیمت دو کنسول ارزشش را دارد؟ آیا ترکیب سرگرمی و تلویزیون در ایکس‌باکس وان واقعاً نتیجه مطلوبی داشته است؟ صاحبان ایکس‌باکس 360 بهتر است الآن به ایکس‌باکس جدید آپدیت کنند یا بهتر است فعلاً صبر کنند؟
سخت‌افزار
درون ایکس‌باکس وان یک پردازنده هشته هسته‌ای ای‌ام‌دی، هشت گیگابایت رم و پردازنده‌ای گرافیکی با کلاک 853 مگاهرتز است. وزن کنسول 8 پوند (3.6 کیلوگرم) و ابعاد آن 39.3 سانتی‌متر طول، 26.4 سانتی‌متر عرض و 8.1 سانتی‌متر ارتفاع است. بر خلاف پلی‌استیشن 4، هارد 500 گیگاباتی ایکس‌باکس وان قابل تغییر توسط کاربران نیست. اتصالات وای‌فای آن شامل پروتکل 802.11n و وای‌فای مستقیم است و خود دستگاه بلوتوث داخلی ندارد.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ بدنه کنسول از همه طرف پر از سوراخ‌های تهویه هوا است. ایکس‌باکس وان به گونه‌ای طراحی شده که بتواند تقریباً تمام طول روز روشن باشد، شاید به این دلیل که می‌خواهد در ردیف تلویزیون و سایر دستگاه‌های مشابه آن قرار بگیرد. من هر وقت که خانه هستم کنسولم را روشن می‌گذارم و جالب است که تا کنون به ندرت پیش آمده که صدایی از آن بشنوم؛ بر خلاف مدل اول ایکس‌باکس 360 که صدای موتور جت هواپیما می‌داد!
سنسور کینکت همراه با کنسول عرضه می‌شود و کاملاً هم در سیستم‌عامل آن نقش دارد. البته برای کار با کنسول ضروری نیست؛ اما مایکروسافت حتی در راه‌اندازی اولیه دستگاه هم خیلی جاها به شدت توصیه می‌کند که از کینکت استفاده کنید. البته توجه داشته باشید که نمی‌توانید کینکت را روی تلویزیون خود بگذارید؛ به ویژه اگر آن دور و بر اسپیکر یا «نوار صوتی» تلویزیون هم قرار دارد.
زمانی که کینکت روشن است، سه نوار مادون قرمز از جلوی آن دیده می‌شود. کنسول شما در واقع هم فرمان‌های مادون قرمز را ارسال و هم دریافت می‌کند. بنابراین هم می‌تواند گیرنده تلویزیونی یا رادیویی و تا حدودی نوار صوتی شما را کنترل کند و هم می‌تواند از یک کنترل استاندارد تلویزیونی فرمان بگیرد. با این حال، این قابلیت خیلی جامع نیست و ما در همین مدت کم هم به برخی مدل‌های تلویزیون بسیار رایج برخورد کردیم که با کینکت قابل کنترل نبودند.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ پشت کنسول مجموعه‌ای از پورت‌ها تعبیه شده است: ورودی و خروجی HDMI برای تلویزیون زنده، پورت صوتی اپتیکال، دو ورودی یواس‌بی 3 (به علاوه یک پورت در کناره سمت چپ)، ورودی سنسور کینکت، ورودی کنترل مادون قرمز (برای زمانی که کینکت در دیدرس مستقیم کنترل نیست) و ورودی کابل شبکه. بر خلاف ایکس‌باکس 360، پلی‌استیشن 3، و پلی‌استیشن 4، ایکس‌باکس وان باید به شکل افقی قرار بگیرد. به علاوه، کاربرانی که از تلویزیون‌هایی با وضوح استاندارد (غیر واید) استفاده می‌کنند، دیگر وقتش است تلویزیون جدیدی بخرند؛ ایکس‌باکس وان تنها از طریق پورت HDMI به تلویزیون متصل می‌شود.
بازی‌ها
بیش‌تر بازی‌هایی که من امتحان کردم، گرافیک بسیار خوبی داشتند و به خوبی هم اجرا می‌شدند. قیام مردگان 3 می‌تواند تعداد بی‌شماری زامبی را در آن واحد در یک صفحه نمایش دهد؛ تعدادی بسیار بیش‌تر از قیام مردگان 2. رایس: پسر رم و فورزا موتور اسپورت 5 هم بهترین بازی‌های اولیه خاص ایکس‌باکس وان از نظر گرافیکی هستند.
بازی‌های مشترک ایکس‌باکس وان و پلی‌استیشن 4 اغلب کمی بهتر از بازی‌های ایکس‌باکس 360 و پلی‌استیشن 3 هستند. برخی بازی‌ها مثلاً بازی‌های ورزشی الکترونیک آرتز، از موتورهای نسل جدید استفاده می‌کنند تا بتوانند از سخت‌افزارهای جدید هم بهره ببرند. با این حال، اکثر بازی‌ها تا زمانی که برنامه‌نویسان به سیستم‌عامل‌های دو کنسول مسلط نشوند، خیلی پیشرفته نخواهند شد. کاملاً هم طبیعی است و درباره هر دو کنسول صدق می‌کند.
می‌توانید در حین بازی، آن را متوقف کنید و به سیستم‌عامل کنسول بروید، تلویزیون زنده تماشا کنید، برنامه دیگری را باز کنید و یا به صفحه تنظیمات بروید. بازی شما تنها زمانی بسته می‌شود که یک بازی دیگر را باز یا کنسول خود را خاموش کنید. همچنین می‌توانید برخی برنامه‌ها را در کنار صفحه بازی خود داشته باشید و اصطلاحاً آن‌ها را «اسنپ» کنید که در ادامه مقاله این ویژگی را دقیق‌تر هم بررسی می‌کنیم.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ مایکروسافت از بازی‌سازهای مستقل هم پشتیبانی می‌کند و این بازی‌ها از طریق فروشگاه بازی ایکس‌باکس وان قابل دانلود خواهند بود. به جز این بازی‌ها، بقیه را می‌توانید به شکل دیجیتال یا دیسکی خریداری کنید. اگر نسخه دیجیتال را بخرید می‌توانید در هر ایکس‌باکس وانی وارد حساب کاربری خود شوید و بازی را دانلود و نصب کنید. اما اگر دیسک بازی را می‌خرید باید آن را همه جا دنبال خود بکشید. همه بازی‌ها اعم از دیسکی یا دیجیتال کاملاً روی هارد کنسول نصب می‌شوند و تنها در برخی موارد صرفاً برای اجرای بازی نیاز به استفاده از دیسک خواهید داشت.
ایکس‌باکس وان هم مثل پلی‌استیشن 4 بازی‌های نسل قبلی را اجرا نمی‌کند. بعید نیست که امکان دانلود و نصب این بازی‌ها در آینده فراهم شود؛ اما این امکان در حال حاضر صرفاً خیال‌پردازی است و هیچ خبر رسمی در این‌باره وجود ندارد.
کنترلر
تیم طراحی کنسول نمی‌توانستند کنترلر ایکس‌باکس 360 را بهبود دهند؛ صرف‌نظر از دکمه‌های چهار جهت، این کنترلر راحت‌ترین کنترلر ساخته شده در تاریخ بود. با این حال، کنترلر جدید در شکل و کارایی تفاوت‌هایی با نسل قبلی دارد و متأسفانه نمی‌توان گفت همه این تغییرات سودمند بوده است.
کنترلر جدید لزوماً «غیر راحت» نیست؛ اما حالت در دست گرفتن آن با نسل قبلی فرق کرده و به جای خمیدگی‌های قبلی، زاویه و گوشه به آن اضافه شده است. دکمه راهنمای ایکس‌باکس که اکنون دکمه «خانه» شده است، احتمالاً برای جلوگیری از فشار ناخواسته، بسیار بالاتر از مکان قبلی دکمه‌های «عقب» و «شروع» قرار گرفته است. این دکمه‌ها به ترتیب به «نمایش» و «منو» تبدیل شده‌اند.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ دکمه‌های چهار جهت بیش‌ترین تفاوت را با نسل قبلی دارند. دیگر روی یک صفحه دایره‌ای نیستند، بلکه دقیقاً چهار جهت به شکل یک به‌علاوه + هستند، صرفاً چهار جهت اصلی را کنترل می‌کنند و امکان اشتباه فشار دادن یک جهت را که در نسل قبلی وجود داشت کاملاً از بین برده‌اند.
دکمه‌های چپ و راست در کنترلر جدید فضای بسیار بزرگ‌تری را در بالا گرفته‌اند و ماشه‌های چپ و راست هم حس «فشار دادن» را به خوبی منتقل می‌کنند. هر کدام از ماشه‌ها یک موتور لرزاننده مجزا هم دارد. بنابراین مثلاً اگر در ماشین‌سواری گاز می‌دهید، ماشه سمت راست می‌لرزد، اما ماشه سمت چپ نه.
بالای کنترلر یک پورت میکرو یواس‌بی تعبیه شده که می‌تواند باتری‌های قابل شارژ را شارژ کند. یک دکمه همگام‌سازی و دو فرستنده مادون قرمز هم برای ارتباط با کینکت روی کنترلر قرار دارد. زیر کنترلر هم پورتی برای اتصال هدست قرار گرفته که متأسفانه با هیچ‌کدام از هدست‌های 360 سازگار نیست. هر کنترلر مجزای ایکس‌باکس وان به قیمت 60 دلار فروخته می‌شود و کنسول می‌تواند همزمان تا هشت کنترلر را شناسایی و پشتیبانی کند.
کینکت 2 و رابط کاربری ایکس‌باکس وان
ترکیب کینکت و صدای شما تقریباً می‌تواند همه جای ایکس‌باکس وان را کنترل کند؛ اگرچه گاهی این کار طاقت شما را طاق خواهد کرد. کینکت بعضی مواقع صدای شما را به درستی نمی‌شنود و آن‌چه با کنترلر چند ثانیه بیش‌تر وقت نمی‌گیرد؛ ممکن است با کینکت چند برابر طول بکشد، چون باید هر هجا را بسیار واضح‌ترتر(!) تلفظ کنید.
اما وقتی بتوانید به خوبی با کینکت کار کنید، لحظات «ایول» زیاد را تجربه خواهید کرد؛ مثلاً کار ساده‌ای مثل روشن کردن کنسول بدون نیاز به گشتن دنبال کنترلر تجربه‌ای است که اگر یک بار داشته باشید دیگر نمی‌توانید بدون آن زندگی کنید.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ کنسول می‌تواند شش چهره مختلف را برای ورود به شش حساب کاربری به خاطر بسپارد تا نیازی به وارد کردن اطلاعات و رمز ورود نداشته باشید. به این ترتیب وقتی کنترلر را روشن می‌کنید، دستگاه تشخیص می‌دهد که چه کسی کدام کنترلر را در دست دارد. این ویژگی به ویژه زمانی کاربرد دارد که چندین کاربر از یک کنسول مشترک استفاده می‌کنند.
داشبورد ایکس‌باکس وان یک رابط کاربری سه ستونه است: میخ‌شده‌ها خانه، و فروشگاه. ستون میخ‌شده‌ها (pinned) در واقع میانبرهایی هستند از برنامه گرفته تا یک شبکه یا سریال تلویزیونی خاص یا تقریباً هر چیز دیگری را می‌تواند در بر بگیرد. خانه شامل برنامه‌ها، بازی‌ها و یا موزیک‌ها و ویدیوهایی است که در حال اجرا هستند. در اطراف آن هم کاشی‌هایی وجود دارد که برنامه‌های اخیراً باز شده را نشان می‌دهند. سمت چپ هم تنظیمات پروفایل کنسول قرار دارد. بخش فروشگاه هم شامل هر آن چیزی است که در ایکس‌باکس وان قابل دسترسی و دانلود است.
متأسفانه آن‌چه به ظاهر بسیار ساده است، پیچیدگی‌های زیادی را به دنبال خواهد داشت. سیستم‌عامل کنسول ویژگی‌های جدیدی را در اختیار کاربر می‌گذارد که شاید جالب‌ترین آن‌ها ویژگی «اسنپ» باشد که به کاربر اجازه می‌دهد تا دو برنامه را به طور همزمان اجرا کند و در واقع یک سوم از صفحه را به برنامه دوم اختصاص دهد. این یعنی آوردن ویژگی چندوظیفگی به کنسول‌های بازی؛ اما این ویژگی جدید در عمل می‌تواند کاربر را گیج کند.
همه برنامه‌ها قابلیت اسنپ شدن را ندارند. بنابراین اگرچه می‌توانید اینترنت اکسپلرر را در کنار یک بازی اسنپ کنید؛ اما ممکن است نتوانید این کار را با یک برنامه دیگر انجام دهید. همچنین ممکن است گاهی با کنسول بر سر این‌که کدام قسمت از صفحه را کنترل می‌کنید درگیر شوید! اگرچه چند دکمه میانبر و فرمان صوتی برای کمک به شما تعبیه شده است.
کنترلر کامل اتاق نشیمن: خیلی به این ویژگی امیدوار نباشید
هماهنگ شدن با تلویزیون زنده شاید در چند سال اخیر آرمانی‌ترین ادعایی باشد که یک کنسول داشته است. ایکس‌باکس وان بین گیرنده و تلویزیون شما قرار می‌گیرد تا بتواند تجربه متفاوتی از تماشای تلویزیون را در اختیار شما بگذارد.
کینکت در این میان نقش خود را چگونه بازی می‌کند؟ می‌توان گفت در 75 درصد موارد فرمان‌های صوتی شما را درک می‌کند؛ از جمه این‌که کدام شبکه را میخواهید تماشا کنید و یا کجای داشبورد میخواهید بروید. با این حال متأسفانه کار با این ویژگی‌ها آن‌قدر پیچیدگی‌های مختلف دارد که احتمالاً بسیاری از کاربران به کلی آن را کنار خواهند گذاشت.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ یکی از مشکلات بزرگ کینکت در تشخیص نام شبکه‌های مختلف تلویزیونی است. بعد از گذشت دو هفته، هنوز هم نه من و نه همسرم نتوانسته‌ایم به کینکت بگوییم که می‌خواهیم شبکه HGTV را تماشا کنیم. اصلاً انگار نمی‌فهمد! بنا به دلایلی، کینکت حتی گاهی نمی‌فهمد که دارید فرمان صوتی صادر می‌کنید. زمانی که می‌فهمد، پنجره فرمان صوتی قبل از آن‌که فرمان شما به پایان برسد، بسته می‌شود. کلاً تجربه طاقت‌فرسایی است!
روی هم رفته، ویژگی‌های آرمانی تلویزیون زنده و سینمای خانگی ایکس‌باکس وان را نه می‌توان کاملاً تأیید و نه یک‌جا رد کرد. وقتی به خوبی کار می‌کنند، تصور می‌کنید در یک فیلم علمی تخیلی زندگی می‌کنید؛ وقتی هم که کار نمی‌کنند، خیلی راحت می‌توانند شما را از کوره به در ببرند. به نظر من در ادامه و با آپدیت‌هایی که مایکروسافت منتشر می‌کند کم‌کم کار با این ویژگی‌ها هم راحت‌تر می‌شود؛ اما در حال حاضر هیچ‌کس نباید تصور کند که می‌تواند کنترل همه سرگرمی‌های اتاق نشیمن را به دست ایکس‌باکس وان بدهد.
نتیجه
ایکس‌باکس وان به خاطر آینده‌نگری و آرمان‌گرایی درباره کنترل تلویزیون زنده و سینمای خانگی امتیاز خوبی دریافت می‌کند؛ حتی اگر این ویژگی‌ها در همان زمان عرضه کنسول فاصله زیادی با واقعیت داشته باشند. البته هیچ کنسولی در ابتدا بی‌نقص نیست؛ اما ایکس‌باکس وان در این زمینه راه بسیار سختی را پیش رو دارد.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ سایر بخش‌های کنسول هنوز نیاز به زمان بیش‌تری دارد تا ببینیم آیا برنامه‌های مختلف می‌توانند آن را کنسولی ایده‌آل کنند که ارزش خریدن را داشته باشد یا نه. دقیقاً مثل پلی‌استیشن 4، ایکس‌باکس وان هم بازی‌های بسیاری را دارد که از همین الآن قابل اجرا هستند و نیازی به آپگرید کنسول ندارند.
از آن جایی که دو کنسول در ابتدای راه هستند، هنوز زمان زیادی مانده تا به پختگی لازم برسند. بنابراین مدتی طول می کشد تا برنامه‌های مختلف برای سیستم‌عامل‌هایشان عرضه شود. اگر هیچ‌کدام از بازی‌های کنونی توجه شما را جلب نمی‌کند، هیچ اشکالی ندارد؛ می‌توانید صبر کنید تا بازی جدیدی معرفی شود که بتواند انتظار شما را برآورده کند.
با وجود همه آن‌چه گفته شد، اصلاً نمی‌توان برنامه کمپانی والو را برای عرضه سخت‌افزار «ماشین بخار» Steam Machineدر سال آینده نادیده گرفت. سرویس توزیع بازی این کمپانی که بی‌نهایت محبوب است، به زودی سخت‌افزار مختص خود را پیدا خواهد کرد و این دستگاه جدید از همان ابتدا دسترسی به گنجینه غول‌پیکری از بازی‌ها خواهد داشت که بسیاری از آن‌ها با ایکس‌باکس وان و پلی‌استیشن 4 مشترک هستند. هنوز درباره قیمت این دستگاه هیچ اطلاعاتی نداریم؛ اما اگر ماشین بخار والو بتواند با کنسول‌های نسل کنونی رقابت کند، واکنش بازار کنسول‌های بازی به این دستگاه بسیار چشم‌گیر خواهد بود.
رابط کاربری و جلوه‌های ظاهری ایکس‌باکس وان کمی بی در و پیکر به نظر می‌رسد. گیمرهای حرفه‌ای این‌ها را هیاهوی بی‌مورد خواهند دانست و مشتریان تفننی هم از خود خواهند پرسید چرا بابت چیزی 500 دلار بدهند، در حالی که یک دستگاه 100 دلاری یا حتی 80 دلاری (به اسم روکو) هم می‌تواند نیازهای سرگرمی آن‌ها را برطرف کند.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ در حالی که سونی پلی‌استیشن 4 را «کنسول گیمرها» معرفی می‌کند، مایکروسافت عقیده دارد که مشتریان از وجود کنسولی که بتواند کلاه‌های مختلفی بر سر بگذارد، استفاده بیش‌تری می‌برند. خوشبختانه این کنسول همچنان می‌تواند بازی‌ها را با گرافیک بسیار خوبی اجرا کند؛ اگرچه نمی‌تواند به آرمان «همه چیز در یک دستگاه» جامه عمل بپوشاند.