حکمت 51 : اخلاق اجتماعی کارگزاران اقتصادی
وَ قَالَ ع عَیْبُکَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَکَ جَدُّکَ
(نامه به کارگزاران بیت المال)
از بنده خدا على امیر مؤمنان به کارگزاران جمع آورى مالیات. پس از یاد خدا و درود. همانا کسى که از روز قیامت نترسد، زاد و توشه هاى از پیش نخواهد فرستاد. بدانید مسئولیّتى را که به عهده گرفته اید اندک امّا پاداش آن فراوان است، اگر براى آنچه که خدا نهى کرد «مانند ستمکارى و دشمنى» کیفرى نبود. براى رسیدن به پاداش در ترک آن نیز عذرى وجود نداشت، در روابط خود با مردم انصاف داشته باشید، و در بر آوردن نیازهایشان شکیبا باشید. همانا شما خزانه داران مردم. و نمایندگان ملّت،
و سفیران پیشوایان هستید، هرگز کسى را از نیازمندى او باز ندارید، و از خواسته هاى مشروعش محروم نسازید، و براى گرفتن مالیات از مردم، لباس هاى تابستانى یا زمستانى، و مرکب سوارى، و برده کارى او را نفروشید، و براى گرفتن درهمى، کسى را با تازیانه نزنید، و به مال کسى «نمازگزار باشد، یا غیر مسلمانى که در پناه اسلام است» دست اندازى نکنید، جز اسب یا اسلحه هایى که براى تجاوز به مسلمان ها به کار گرفته مى شود. زیرا براى مسلمان جایز نیست آنها را در اختیار دشمنان اسلام بگذارد، تا نیرومندتر از سپاه اسلام گردند. از پند دادن به نفس خویش هیچ گونه کوتاهى نداشته، از خوش رفتارى با سپاهیان، و کمک به رعایا، و تقویت دین خدا، غفلت نکنید، و آنچه در راه خدا بر شما واجب است انجام دهید. همانا خداى سبحان از ما و شما خواسته است که در شکرگزارى کوشا بوده، و با تمام قدرت او را یارى کنیم، «و نیرویى جز از جانب خدا نیست».
امام علی علیه السلام
منبع: نهج البلاغه