ارتباطات اين روزها ديگر به عنصر اصلي زندگي روزمره افراد تبديل شده است. همين موضوع اهميت اينترنت را در دنياي امروزي دو چندان كرده است.
با اين اوصاف است كه رشد همه‌جانبه دولت‌ها، كشورها و اقتصادهاي جهان در گرو رشد استفاده از اينترنت و كاربري‌هاي آن است. به همين علت هم موسسات تحقيقاتي مختلف به بررسي رشد استفاده از اينترنت، سرعت اينترنت و حملات اينترنتي مي‌پردازند.
Akamai Technologies هم يكي از بزرگ‌ترين شركت‌هاي ارائه حمايت آنلاين از فيلم و كاربردهاي تجاري اينترنت است كه در هر فصل گزارشي جهاني در زمينه اينترنت منتشر مي‌كند. اطلاعات مربوط به اين گزارش‌ها از سرورهاي Akamai در سرتاسر جهان جمع‌آوري مي‌شوند.
اين شركت به تازگي جديدترين گزارش خودش را در زمينه اينترنت پر سرعت، ضريب نفوذ و حملات اينترنتي در فصل چهارم و تا پايان سال 2009 منتشر كرده است. اين گزارش وضعيت اينترنت در 234 كشور دنيا را بررسي كرده است و در نهايت نشان مي‌دهد كه80 درصد از كشورهاي جهان در فصل پاياني سال 2009 سطح پهناي باند خودشان را براي جست‌و‌جو در شبكه افزايش داده‌اند.
در حقيقت كشورهاي دنيا به دنبال درك تاثير مستقيم كاربري‌هاي اينترنت در رشد و توسعه جهاني، در جهت پيشرفت در اين زمينه تلاش مي‌كنند.
روسيه هدف اصلي حملات اينترنتي
بخشي از گزارش موسسه Akamai به بررسي كشورهاي مختلف جهان در زمينه ميزان حملات اينترنتي پرداخته است. در اين قسمت كارشناسان اين موسسه تشخيص دادند در آخرين فصل سال 2009 تنها 198 كشور از ميان كشورهاي جهان مورد حملات اينترنتي قرار گرفته‌اند.
اين در حالي است كه تعداد اين كشورها در فصل سوم سال 2009 برابر 207 كشور بوده است. با اين اوصاف كشورها براي كاهش حملات اينترنتي تلاش كرده و بعضي از آنها حتي ميزان اين حملات را به صفر رسانده‌اند.
با اين همه، اما گويا در ميان اين كشورها روسيه همچنان مانند چند فصل اخير بيشترين تعداد اين حملات را به خودش اختصاص داده است. اگرچه درصد ترافيك حملات اينترنتي در اين كشور نسبت به فصل سوم سال 2009 هيچ تغييري نكرده و در همان 13 درصد باقي مانده است، اما گويا همين درصد هم براي حفظ جايگاه اول اين كشور كافي بوده است. بعد از روسيه، دو كشور ايالات متحده و چين به ترتيب با درصد ترافيك 12 و 5/7 درصد در جايگاه‌هاي بعدي قرار گرفته‌اند.
اين دو كشور در فصل سوم اين سال به ترتيب با درصد ترافيك 9/6 و 5/6 درصد در جايگاه‌هاي پايين‌تري قرار گرفته بودند. اين در حالي است كه كشور برزيل كه در فصل سوم 6/8 درصد از ترافيك حملات اينترنتي را در اختيار داشت، با برنامه ريزي دقيق براي كاهش اين حملات، درصد ترافيك آنها را در فصل چهارم به 4/6 درصد رسانده است تا در جايگاه چهارم اين كشورها قرار بگيرد.
بعد از اين كشورها به ترتيب كشورهاي تايوان، ايتاليا، آلمان، هند، آرژانتين و روماني در جايگاه‌هاي بعدي در جدول برترين كشورها از نظر ميزان ترافيك حملات اينترنتي قرار گرفته‌اند. بر اساس تحقيقات اين موسسه، ترافيك حملات اينترنتي در فصل پاياني سال 2009 در بيش از 10 هزار پورت اين شركت در كشورهاي مختلف بررسي شده است، اين در حالي است كه تعداد اين پورت‌ها در فصل سوم تنها برابر 3800 بوده است.
نروژ با بيشترين شهر مرتبط و بالاترين ضريب نفوذ اينترنت
اين گزارش همچنين به بررسي اينترنت به صورت شهر به شهر در سطح جهان پرداخته است. در نهايت اين گزارش نشان مي‌دهد كه تعداد آدرس‌هاي IP كه از سرتاسر جهان به شبكه اين شركت متصل مي‌شوند در فصل چهارم سال 2009 با افزايش 7/4 درصدي همراه بوده است. در پايان اين سال اين شركت 465 ميليون آدرس IP متصل از 234 كشور را با يك رشد 16 درصدي نسبت به 410 ميليون آدرس در پايان سال 2008 به ثبت رسانده است كه نسبت به
312 ميليون آدرس ثبت شده در پايان سال 2007 تا حدود 54 درصد رشد داشته است.
بر اساس اين بررسي‌ها، تعداد186 كشور دنيا كمتر از يك ميليون IP آدرس، تعداد 145 كشور كمتر از 100 هزار IP آدرس و تعداد 32 كشور كمتر از هزار IP آدرس از اين شبكه را در اختيار دارند.
بر اين اساس، مي‌توان ميزان ضريب نفوذ اينترنت در كشورهاي مختلف را ارزيابي كرد. به اين ترتيب ايالات متحده آمريكا و چين براي هفتمين فصل متوالي توانستند 40 درصد از IP آدرس‌هاي بررسي شده را به خودشان اختصاص بدهند.
اين در حالي است كه از نظر ضريب نفوذ در ميان اين كشورها 35 كشور ضريب نفوذي بيشتر از 25 درصد دارند، در حالي كه 73 كشور ديگر ضريب نفوذ خودشان را به بيش از 10 درصد افزايش داده‌اند.
طبق اين تحقيقات تا پايان سال 2009 نروژ07/0 آدرس IP در هر شهر خودش بيشترين ضريب نفوذ را در اختيار دارد و به اين ترتيب كشورهاي فنلاند، سوئد، موناكو، هلند، آمريكا، دانمارك، ايسلند، آلمان و استراليا به ترتيب كشورهاي بعدي از نظر ميزان ضريب نفوذ اينترنت بر اساس تعداد آدرس‌هاي IP در هر شهر آن كشور قرار گرفته‌اند.
نيمي از شهرهاي مجهز به اينترنت پر سرعت در آسيا
در بخش مربوط به بررسي سرعت اينترنت و اينترنت پر سرعت يا Broadband اين گزارش نشان مي‌دهد كه تلاش كشورها براي افزايش سرعت اينترنت در اين سال تا حد چشمگيري افزايش پيدا كرده است تا جايي كه از ميان 10 كشور پرسرعت، 8 كشور افزايش سرعت را هم از نظر رشد فصلي و هم از نظر رشد سالانه به ثبت رسانده‌اند.
اين گزارش از طرفي به توصيف سرعت اينترنت استاندارد در الگوهاي مختلف پرداخته است. بر اين اساس اينترنت پر سرعت يا Broadband به اينترنتي با سرعت بيشتر از 2 مگابيت در هر ثانيه گفته مي‌شود كه با توجه به رشد رسانه‌هاي مختلف به ويژه رسانه‌هاي تصويري تنها براي تماشاي محتواي ويدئويي با وضوح استاندارد معمولي كفايت مي‌كند. اين در حالي است كه به اينترنت با سرعتي بيش از 5 مگابيت در هر ثانيه، اينترنت فوق پر سرعت يا High Broadband گفته مي‌شود و براي تماشاي محتواي ويدئويي با وضوح DVD مناسب است. در مقابل، اما اينترنت كم سرعت يا Narrowband به اينترنتي با سرعت كمتر از 256 كيلوبيت در هر ثانيه مي‌گويند كه امروزه نمي‌تواند براي تماشاي محتواي ويدئويي حتي با استاندارد معمولي هم به كار برود. اين در حالي است كه براي تماشاي محتواي Blu-Ray يعني 1080 پيكسلي بايد حداقل اينترنتي با سرعت 40 مگابيت در هر ثانيه را در اختيار داشت.
بر اساس اين تعاريف و آمار منتشر شده از سوي اين شركت تحقيقاتي، كره جنوبي با متوسط سرعت 7/11 مگابيت در هر ثانيه در فصل چهارم سال 2009 پرسرعت‌ترين كشور در سطح جهان است.
با اين وجود، اين گزارش نشان مي‌دهد متوسط سرعت اينترنت در سرتاسر جهان در فصل پاياني سال ميلادي گذشته برابر 7/1 مگابيت در هر ثانيه بوده است. بعد از كره دو كشور هنگ‌كنگ و ژاپن به ترتيب با متوسط سرعت اينترنت 6/8 و 6/7 مگابيت در هر ثانيه در اين زمان نشان مي‌دهد كشورهاي آسيايي در سال‌هاي اخير تمركز خوبي بر افزايش متوسط سرعت اينترنت خود كرده و در اين زمينه موفق هم بوده‌اند.
در اين سه كشور متوسط سرعت اينترنت در فصل چهارم سال 2009 برابر 5/7 مگابيت در هر ثانيه بوده است. در اين ميان جالب است كه كشوري مانند ايالات متحده آمريكا با متوسط سرعت اينترنت 8/3 مگابيت در هر ثانيه در جايگاه بيست و دوم جهان قرار گرفته است.
در اين ميان، اما گويا قرار نيست هيچ خبري از ايران باشد. هر چه باشد كاربران ايراني همچنان با روند رشد اينترنت در كشورهاي ديگر دنيا فاصله زيادي دارند؛ فاصله‌اي كه حتي اجازه قرار گرفتن در قعر اين جداول و فهرست‌ها را هم به آن نمي‌دهد.