بسم الله الرحمن الرحیم
امام باقر علیه السلام :
خداوند متعال، هر شبِ جمعه، از آغاز شب تا پايان آن، از فراز عرش خويش ندا مى دهد:
• «آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيدهدَم، مرا براى آخرت و دنيايش بخواند و من، پاسخش دهم؟
• آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيدهدَم از گناهانش به درگاه من،
توبه كند و من هم به سوى او بازگردم [و توبه اش را بپذيرم] ؟
• آيا بنده مؤمنى نيست كه من روزىاش را بر او تنگ كرده باشم و او تا پيش از
سپيدهدَم، افزايش در روزىاش را از من بخواهد و من بر روزى او بيفزايم و به آن گشايش دهم؟
• آيا بنده مؤمنِ زندانى و غمزدهاى نيست كه از من بخواهد از زندان آزاد و رهايش كنم؟
• آيا بنده مؤمنِ ستمديدهاى نيست كه تا پيش از
سپيدهدَم از من بخواهد كه دادش را بستانم و من انتقام او را بگيرم و داد وى بستانم؟»
و تا سپيدهدَم ، به اين ندا ادامه مىدهد.
منبع: تهذيب الأحكام: ج 3، ص 5، ح 11
