دامداران برای خلاص شدن از شر پسماندهای گاوها و شرکت‌های مایکروسافت و گوگل برای تامین انرژی و خلاصی از گرمای اضافی سرورها به راه‌حل مشترکی رسیده‌اند: تولید بیوگاز با ترکیب حرارت سرورها و پسماند گاوها!
به گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز، این روزها صحبت از ورود مزارع لبنیات‌سازی به عرصه تجارت کامپیوتر است. این کار از طریق کودهایی انجام خواهد شد که از گاوهای ساکن این مزارع تولید می‌شوند. ظاهرا قرار است نیروی مورد نیاز برای مراکز دیتای وسیعی که متعلق به شرکت‌های گوگل و مایکروسافت است، از طریق همین کودها تامین شود!
اما چنین ایده‌ای از کجا شکل گرفت؟ دلیل عمده آن را می‌توان وجود ساختمان‌های مراکز کامپیوتری در نقاط روستایی و نیز تلاش سازندگان لبنیات برای خلاص شدن از شر زائدات گاوهایشان دانست.
شاید راه منطقی این باشد که کشاورزان زمین خود را به شرکت‌های فناوری اجاره دهند تا بتوانند سرمایه‌گذاری خود را در زمینه سیستم‌های تبدیل ضایعات به سوخت جایگزین، تنها در عرض ۲ سال برگردانند.
خبرآنلاین در ادامه گزارش خود آورده است که چاندرا کانت دی پاتل، مهندس شرکت اچ‌پی و مدیر آزمایشگاه فناوری اطلاعات پایدار این شرکت، در مقاله‌ای به این موضوع اشاره کرده و نوشته است که استقرار این مراکز دیتا در نقاط روستایی، شانس بزرگی برای کشاورزان خواهد بود.
در سال‌های گذشته بیشتر شرکت‌ها تمایل داشتند مراکز دیتای خود را در شهرها یا نزدیکی مراکز پرجمعیت تاسیس کنند؛ اما کم‌کم پیدا کردن برق ارزان قیمت و یا املاک برای ساختمان‌های جدید به یک مشکل بزرگ تبدیل شد. اما وقتی شبکه‌های انتقال دیتای پرسرعت افزایش یافت، شرکت‌های فناوری هم این شانس را پیدا کردند که از مراکز پرجمعیت فاصله بگیرند. حال اگر این مراکز در نزدیکی مزارع تولید لبنیات هم واقع شوند، اوضاع خیلی بهتری رقم خواهد خورد.
به مزرعه برگردیم و این‌که صاحبان این مزارع سعی زیادی برای خلاص شدن از شر فضولات بدبوی دامی خود می‌کنند و روی به تبدیل کردن آنها به بیوگاز آورده‌اند. اما تولید بیوگاز نیاز به تجهیزات خاصی دارد.
طبق محاسبات اچ‌پی هر ده‌هزار گاو می‌تواند سوخت یک مرکز دیتای یک مگاواتی را تامین کند که این نیز معادل یک مرکز کامپیوتری کوچک است که توسط بانک‌ها استفاده می‌شود. به گفته این شرکت، تجهیزات محاسباتی گرمای زیادی تولید می‌کنند که می‌توانند برای استفاده در تجهیزات ساخت بیوگاز که نیازمند گرما هستند، استفاده شوند. یعنی یک چرخه پرسود برای کشاورز و شرکت‌های فناوری اطلاعات!
چنین چیزی به معنی این است که کشاورزان باید به جای ساختن نیروگاه بیوگازی خودشان با یک شرکت بزرگ شریک شوند.