قال رسول الله (صلّى الله عليه و آله):
«يَا عَلِيُّ أَ لَا أُنَبِّئُكَ بِشَرِّ النَّاسِ؟ قُلْتُ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ مَنْ لَا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَ لَا يُقِيلُ الْعَثْرَةَ
أَ لَا أُنَبِّئُكَ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكَ؟ قُلْتُ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ مَنْ لَا يُؤْمَنُ شَرُّهُ وَ لَا يُرْجَى خَيْرُهُ.»
رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمودند:
«اى على! مىخواهى از بدترين مردمان تو را آگاه سازم؟ عرض كردم: آرى، اى رسول خدا!
پيامبر فرمود: كسى است كه گناه را نبخشد و از لغزش در نگذرد، سپس فرمود: آيا تو را به بدتر از او آگاه ننمايم؟
عرض كردم: آرى، يا رسول اللَّه! پيامبر فرمود: كسى كه از شرّش ايمنى نيست و به خيرش اميدى نتوان بست.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله)، وصية أخرى إلى أمير المؤمنين (علیه السلام) مختصرة]