قال رسول الله (صلّى الله عليه و آله):
«وَ أَمَّا كَرَاهِيَةُ الشَّرِّ فَيَتَشَعَّبُ مِنْهُ:
الْوَقَارُ وَ الصَّبْرُ وَ النَّصْرُ وَ الِاسْتِقَامَةُ عَلَى الْمِنْهَاجِ وَ الْمُدَاوَمَةُ عَلَى الرَّشَادِ وَ الْإِيمَانُ بِاللَّهِ وَ التَّوَفُّرُ
وَ الْإِخْلَاصُ وَ تَرْكُ مَا لَا يَعْنِيهِ وَ الْمُحَافَظَةُ عَلَى مَا يَنْفَعُهُ فَهَذَا مَا أَصَابَ الْعَاقِلُ بِالْكَرَاهِيَةِ لِلشَّرِّ
فَطُوبَى لِمَنْ أَقَامَ بِحَقِّ اللَّهِ وَ تَمَسَّكَ بِعُرَى سَبِيلِ اللَّهِ.»
رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمودند:
«اما دستاوردهاى بيزارى از كار بد:
وقار، شكيبايى، مددكارى، استقامت بر راه راست، پىگيرى راه درست، ايمان به خدا، حفظ آبروى ديگران، بىريايى،
ترك كارهاى بيهوده و پاسدارى از كارهاى سود آور؛ اينهاست كه در اثر بيزارى از كار بد نصيب خردمند مىشود؛
پس خوشا به حال كسى كه به حقّ خدا بپايد و به رشتههاى راه خدا چنگ در زند.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله)، من حکمه و کلامه]