قال رسول الله (صلّى الله عليه و آله):
«وَ أَمَّا عَلَامَةُ الْمُرَائِي فَأَرْبَعَةٌ: يَحْرِصُ فِي الْعَمَلِ لِلَّهِ إِذَا كَانَ عِنْدَهُ أَحَدٌ وَ يَكْسَلُ إِذَا كَانَ وَحْدَهُ
وَ يَحْرِصُ فِي كُلِّ أَمْرِهِ عَلَى الْمَحْمَدَةِ وَ يُحْسِنُ سَمْتَهُ بِجُهْدِهِ.»
رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود:
«و اما نشانه رياكار چهار چيز است:
در حضور ديگران خود را بر طاعت خدا حريص نشان مى دهد، در تنهايى سستى و تنبلى مى ورزد،
در هر كارى شيفته ستايش و تقدير است و در ظاهر سازى سخت تلاش مى كند.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله)، من حکمه و کلامه]