«وَ سُئِلَ (صلی الله علیه و آله): مَنْ أَشَدُّ النَّاسِ بَلَاءً فِي الدُّنْيَا؟ فَقَالَ:
النَّبِيُّونَ ثُمَّ الْأَمَاثِلُ فَالْأَمَاثِلُ وَ يُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ عَلَى قَدْرِ إِيمَانِهِ وَ حُسْنِ عَمَلِهِ فَمَنْ صَحَّ إِيمَانُهُ
وَ حَسُنَ عَمَلُهُ اشْتَدَّ بَلَاؤُهُ وَ مَنْ سَخُفَ إِيمَانُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلَاؤُهُ.»
«از حضرت پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله) پرسيدند:
كدام مردم در دنيا، در معرض امتحان و گرفتارى سخت تر قرار دارند؟ ایشان در پاسخ فرمودند:
پيامبران؛ سپس كسانى كه به آنان نزديكتر و شبيه ترند؛ مؤمن نيز به اندازه ايمان خويش
و خوش كردارى خود بلا مى كشد؛ هر كه ايمانش درست و كردارش نيكو باشد،
بلا و گرفتاريش سخت تر است و هر كه ايمانش سست و كردارش
ضعيف باشد بلا و امتحان الهى براى او اندك است.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله)، و روي عنه في قصار هذه المعاني]