قَالَ [رَسُول الله] (صلّى الله عليه و آله) يَوْماً أَيُّهَا النَّاسُ مَا الرَّقُوبُ فِيكُمْ؟
قَالُوا: الرَّجُلُ يَمُوتُ وَ لَمْ يَتْرُكْ وَلَداً فَقَالَ (صلی الله علیه و آله):
«بَلِ الرَّقُوبُ حَقُّ الرَّقُوبِ رَجُلٌ مَاتَ وَ لَمْ يُقَدِّمْ مِنْ وُلْدِهِ أَحَداً يَحْتَسِبُهُ عِنْدَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانُوا كَثِيراً بَعْدَهُ.»
روزى پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمودند: اى مردم، "رقوب" در میان شما چيست؟
گفتند: اینکه مردى بميرد و فرزند از خود باقى نگذارد. پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمودند:
«[بلکه] رقوب به معناى واقعى، مردى است كه بميرد در حالى كه از فرزندان خود كسى را
پيش از خود تقديم درگاه حضرت حقّ نكرده باشد تا نزد خدا به حسابش آورد،
هر چند فرزندان بسيارى پس از مرگ خود داشته باشد.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله) - و روي عنه في قصار هذه المعاني]