قَالَ [رَسُول الله] (صلّى الله عليه و آله) يَوْماً أَيُّهَا النَّاسُ ...
مَا الصُّعْلُوكُ فِيكُمْ قَالُوا الرَّجُلُ الَّذِي لَا مَالَ لَهُ فَقَالَ (صلی الله علیه و آله):
«بَلِ الصُّعْلُوكُ حَقُّ الصُّعْلُوكِ مَنْ لَمْ يُقَدِّمْ مِنْ مَالِهِ شَيْئاً يَحْتَسِبُهُ عِنْدَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَ كَثِيراً مِنْ بَعْدِهِ.»
روزى پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمودند: ...
"صعلوك" در ميان شما كيست؟ گفتند: آن مردى است كه بينواست. پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمودند:
«بلكه بينوا به معناى واقعى كسى است كه چيزى از مال و ثروت خود پيش از مرگش
تقديم درگاه الهى نكرده باشد تا نزد خدا به حسابش آورد، هر چند
مال و منال بسيارى از خود به جا بگذارد.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله) - و روي عنه في قصار هذه المعاني]