قال رسول الله (صلّى الله عليه و آله):
«عَجَباً لِلْمُؤْمِنِ لَا يَقْضِي اللَّهُ عَلَيْهِ قَضَاءً إِلَّا كَانَ خَيْراً لَهُ سَرَّهُ أَوْ سَاءَهُ
إِنِ ابْتَلَاهُ كَانَ كَفَّارَةً لِذَنْبِهِ وَ إِنْ أَعْطَاهُ وَ أَكْرَمَهُ كَانَ قَدْ حَبَاهُ.»
رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمودند:
«شگفتا بر مؤمن! خداوند هيچ قضايى بر او جارى نسازد مگر آن كه خيرش در آن است
چه خوشايندش باشد و چه نباشد. اگر مبتلايش نمايد كفّاره گناهش باشد
و اگر عطايش نمايد و گراميش دارد عنايتى است به او.»
[تحف العقول، باب ما روي عن النبي (صلی الله علیه و آله) - و روي عنه في قصار هذه المعاني]
