قال أمیر المؤمنین علی (عليه السّلام):
«وَ دَعِ الْقَوْلَ فِيمَا لَا تَعْرِفُ وَ الْخِطَابَ فِيمَا لَا تُكَلَّفُ وَ أَمْسِكْ عَنْ طَرِيقٍ
إِذَا خِفْتَ ضَلَالَهُ فَإِنَّ الْكَفَّ عَنْ حَيْرَةِ الضَّلَالَةِ خَيْرٌ مِنْ رُكُوبِ الْأَهْوَالِ.»
امیر المؤمنین علی (عليه السّلام) فرمودند:
«در آنچه نمى دانى، سخن را واگذار و آنچه بر عهده تو نيست بر زبان ميار و در راهى كه مى ترسى
به گمراهي ات كشد گام منه؛ زيرا باز ايستادن از كارهايى كه موجب ضلالت است
بهتر است از افتادن در ورطه هلاكت. »
[تحف العقول، باب ما روي عن أمير المؤمنين، کتابه إلی ابنه الحسن علیهما السلام]