سیستم Zero Install یک روش غیرمتمرکز و سازگار با انواع سیستم عامل برای نصب نرم افزار است که تحت مجوز LGPL ارائه می‌شود. این روش به توسعه دهندگان نرم افزار این امکان را می‌دهد تا برنامه های خود را مستقیما از وب سایت‌هایشان منتشر کنند و در عین حال از ویژگی های آشنای مخزن های توزیع مرکزی مانند کتابخانه های مشترک، بروزرسانی های خودکار و امضای دیجیتال پشتیبانی می‌کند. هدف Zero Install تکمیل کردن مدیریت بسته های سیستم عامل است، نه جایگزین کردن آن. بسته های نصب شده با Zero Install هرگز با بسته های ارائه شده توسط توزیع سیستم عامل تداخل نخواهند کرد.
Zero Install همچنین دارای برخی ویژگی های جالب است که در مدیریت بسته های سنتی به ندرت دیده می‌شود. به عنوان مثال، در حالی که تا حد امکان کتابخانه ها را به اشتراک می‌گذارد، می‌تواند در صورت وجود نیازهای متضاد، چندین نسخه از یک بسته را به طور موازی نصب کند. نصب بسته‌ها همیشه بدون عوارض جانبی است (هر بسته در فهرست چه (directory) مخصوص به خود بازگشایی می‌شود و به فهرست چه‌های مشترک دست نمی‌زند)، که آن را برای استفاده با فناوری های سند باکس (sandboxing) و مجازی سازی ایده آل می‌کند.
فایل XML که نیازمندی‌های برنامه را توصیف می‌کند، همچنین می‌تواند در مخزن کد منبع (source-code repository) گنجانده شود و امکان مدیریت کامل وابستگی ها را برای نسخه های توسعه دهنده منتشرنشده فراهم می‌کند. به عنوان مثال، کاربر می‌تواند یک مخزن Git را کلون کند و برنامه را بسازد و آزمایش کند و در صورت نیاز، نسخه های جدیدتر کتابخانه ها را به طور خودکار دانلود کند، بدون اینکه با نسخه های کتابخانه های نصب شده توسط توزیع سیستم عامل که برای سایر نرم افزارها استفاده می‌شوند، تداخلی ایجاد کند.
تغییرات در نسخه ۲.۲۵.۹:
- استفاده از اعتبارنامه های پیش فرض سیستم عامل برای سرورهای پروکسی
- پیشنهاد 0install run برای بررسی مخزن Zero Install در صورت نبود فایل
- بروزرسانی وابستگی ها
- بروزرسانی ترجمه ها