مشاهده تصاویر بیشتر ...
در دنیای امروز سیاست و مسائل سیاسی کشورها اهمیت بسیاری دارد؛ به همین دلیل بسیاری از کشور ها به دنبال تربیت متخصصانی در زمینه علوم سیاسی هستند. رشته علوم سیاسی یکی از زیرمجموعه های گروه آزمایشی علوم انسانی است و یکی از رشته های جذاب علوم انسانی به شمار می رود. رشته علوم سیاسی به دنبال تربیت سیاستمدار و سیاست شناس است تا بتواند در جهان امروز به نمایندگی از کشور به عنوان بازیگری فعال در عرصه سیاست حاضر شود.
علم سیاست و مطالعه مباحث سیاسی از عمر درازی برخوردار است و می توان سابقه علوم سیاسی در غرب را به اندیشه های سقراط نسبت داد. علاوه بر این فلاسفه ی بزرگی چون افلاطون، گزنفون، و ... نیز در زمینه علم سیاست نظریاتی را برجای گذاشته اند. در ایران نیز بسیاری از اندیشمندانی مثل فارابی، ابن خلدون، و ... از گذشته های دور در کنار آثار فلسفی و علمی خود، به مباحث سیاسی نیز می پرداخته اند. با پیشرفت جوامع رشته علوم سیاسی نیز به فراخور شرایط تغییر و مورد بازنگری قرار گرفت. این رشته به تدریج وارد حوزه های دانشگاهی شد و به عنوان یک رشته تحصیلی تدریس شد.
در ایران نیز رشته علوم سیاسی به عنوان یک علم و رشته با تاسیس مدرسه علوم سیاسی به فرمان مظفرالدین شاه در سال 1278 شمسی شکل گرفت. اما در سال 1306 شمسی دو مدرسه علوم سیاسی و مدرسه حقوق ( که در سال 1290 شمسی تاسیس شد) با هم ادغام شدند و دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی را به وجود آوردند و به پذیرش دانشجو پرداختند.
در سال 1313 شمسی که دانشگاه تهران تاسیس شد، این دانشکده ذیل دانشگاه تهران رفت و با جدا شدن دانشکده اقتصاد از آن در سال 1346، تا به امروز تحت عنوان دانشکده حقوق و علوم سیاسی وجود دارد. همچنین این رشته درد انشگاه های دیگر کشور نیز به تدریج گسترش و توسعه یافت.
رشته علوم سیاسی مجموعه ای از نظریه های علوم سیاسی و ابزار ها و راهکارهایی برای حل مسائل پیچیده سیاسی است تا بتواند در جهان امروز و در بازی سیاست پایه های یک کشور را استوار نگه دارد. همچنین در رشته علوم سیاسی نظریه ها، اندیشه ها، و تئوری های مهم در زمینه علوم سیاسی مورد بررسی قرار می گیرد و به دانشجویان آموخته می شود در چه مواردی از آن ها بهره بگیرند.
هدف از تاسیس رشته علوم سیاسی اول از همه آشنایی دانشجویان با ادبیات تخصصی حوزه های مختلف علوم سیاسی مانند گرایش های مختلف علوم سیاسی در مقاطع تحصیلات تکمیلی، دانش های پیرامونی (مثل جامعه شناسی و اقتصاد)، و مطالعات بنیادی (مانند فلسفه و فقه) است. همچنین در رشته علوم سیاسی کوشیده می شود تا متخصصان رشته علوم سیاسی را برای سازمان ها و ادارات و موسسات خصوصی و دولتی تربیت کند.