این مجموعه شامل چهار کتاب الکترونیکی می باشد که در زمینه زبان UML آموزشهای کاربردی و مفیدی را ارائه می دهد.
عناوین کتابها به شرح زیر است:
1. The Unified Modeling Language User Guide 2nd Edition May 2005
2. OReilly Learning UML 2 Apr 2006
3. UML for Database Design
4. UML Slides
تعاریفی از زبان UML :
زبان مدل های متحد (UML) زبانی برای معین کردن ، به تصویر کشیدن ، ساختن و مستند کردن محصولات سیستم های نرم افزاری ، سیستم های تجاری و سایر سیستم های غیر نرم افزاری است.
UML برای نشان دادن یک همکاری عالی مهندسی علمی که موفقیت آنها در مدل های سیستم های بزرگ و کامل ثابت شده است می باشد.
UML را می توان از لایه های معماری شده و سازمان داده شده و میان هر بسته ، عناصر مدل را در دوره هایی که از ترکیب انتزاعی خودش ( با استفاده از توضیحات دیاگرام کلاس ) ، نقش فرم های صحیح ( استفاده از متن و توضیح زبان ساختار ) و معناها ( با استفاده از متن های دقیق ) تعریف نمود . و شامل دو ضمیمه : عناصر استاندارد و فهرست لغات UML می باشد.
یاداشت های راهنمای UML :
یاداشتها و تهیه مثالهای پشتیبانی را تعریف می کند . یاداشتهای UML ترکیب گرافیکی برای توضیح معنایی توصیفات با UML MetaModel را نشان می دهد.
میدان دید در UML :
زبان مدل متحد (UML) زبانی خاص ، ساخت یافته ، متجسم و مستند که محصولی از سیستم نرم افزاری متمرکز می باشد است .
اولین و بهترین ، زبان متحد مدل از مفاهیم Boochf, OMT و OOSE ترکیب شده است. این نتایج منفرد ، عمومی ،و استفاده ای وسیع در زبان های مدل برای کاربران خود و سایر متد دارد .
دومین جلو برنده زبان های متحد مدل پوششی است که می توانند با متد های موجود صورت پذیرد..برای مثال ،هدف نویسندگان UML مدلسازی همزمان سیستم های توزیع شده، برای مجاب کردن آدرسدهی کافی UML در دامنه های خودش است .
سومین ، متمرکز شدن زبان متحد مدل روی استاندارد های زبان مدل و نه روی پردازش زبان است ، اگرچه UML می بایست در پردازش مفاهیم بکار رود ، این تجربه ای است که چندین سازمان و دامنه های مسائل نیاز به پردازش های مختلف دارند . ( برا ی مثال ، گسترش پردازش برای نرم افزار های فشرده کوچک بسیار چالب است اما ساخت نرم افزار های فشرده کوچک با وسعت مختلف در سیستم های خودکار منوط به زندگی آن است .)
از اینرو اولین تلاش برای تمرکز روی یک مدل برتر عمومی ( که معانی متحد دارند ) و دومی روی یک یاداشت عمومی (که یک فرد را برای ترجمه معانی خودش آماده می سازد) می باشد . نویسندگان UML گسترش پردازش روی راهبری UseCase ها، معماری مرکزی ، و توسعه و تکراری را ترویج داده اند . UML تعیین کننده یک زبان مدل ، که متحد کننده اجتماع موافق شئی گرا روی هسته اصلی مدل های مفهومی می باشد . این اجازه انحراف توضیحات در دوره های که مکانیسم توسعه دارند را می دهد . توسعه هایی که UML دارد پیروی از قابل مشاهده بودن مفاهیم در طول اجرا است
این توسعه ها عبارتند از :
• آمادگی کافی معنی شناسی و نماد ها برای آدرسهای وسیع مرکب از موضوعات مدل های همزمان در یک هدایت و سبک اقتصادی .
• آمادگی کافی معنی شناسی برای همانند سازی آدرس مورد انتظار مدل های نمونه آینده ، وابستگی ویژه برای تکنولوژی اجزاء ، محاسبه بدنه توزیع شده ، و اجرا پذیری .
• آمادگی مکانیسم توسعه پذیری به طوری که یک پروژه مستقل بتواند MetaModel را برای کاربرد ها به سوی ارزش پایین گسترش دهد . ما نمی خواهیم که کاربران نیاز داشته باشند که خودشان را با UML MetaModel وقف دهند.
• آمادگی مکانیسم توسعه پذیری به طوری در آینده ، مدل های های در حال رشد به UML نزدیک باشند .
• آمادگی کافی معنی شناسی برای کمک کردن مدل در حال تفییر در میان انواع گوناگون از ابزار .
• آمادگی کافی معنی شناسی برای واسطه های معین در برابر مخازن برای تقسیم بندی و ذخیره سازی محصولات مدل.
هدف : UML
اولین اهداف در طراحی UML عبارت بودند از :
1. آماده سازی کاربران برای استفاده ، توضیح زبان مدل تصویری چنان که بتوان آن را گسترش و تغییر مدل داد .
2. میسر ساختن توسعه پذیری و مکانیسمهای تخصصی در برابر مفاهیم هسته داخلی .
3. وجود استقلال از زبان های برنامه نویسی خاص و گسترش پردازش .
4. آماده سازی یک قرارداد اساسی برای فهمیدن زبانهای مدل .
5. تقویت رشد از طرف بازار ابزارهای مدلهای شئی گرا .
6. پشتیبانی سطح بالا از گسترش مفهوم از قبیل همکاری ها ، چهار چوب ها ، الگوها ، و اجزاء .
7. یکپارچگی بهترین تمرین است .
پسورد فایل:
www.softgozar.com