مشاهده تصاویر بیشتر ...
دعای هشتم
امام سجاد علیه السلام بر اساس شرایطی که بر زمان حاکم بود، ایشان تربیت، آموزش و توسعه معارف دین را با تاکتیک های ویژه ای عملی فرمودند که یکی از این روش ها، روش دعا بود.
دعاهای امام سجاد علیه السلام خیلی بیشتر از آن چیزی است که در این صحیفه سجادیه در دست ما به آن دسترسی داریم.
تربیت در غالب دعا از مزایایی برخوردار است. یکی از مزایا آن این است که در دعا مخاطب خداست. از اول انسان در مقام سیر الی الله، در مقام کسب فضائل و کمالات انسانی توجه اش به مبدا هستی است که خالق همه ارزش ها است.
انسان به سرچشمه وصل است.
تمام خوبی ها و کمالات در خزینه اسماء و صفات الهی است و هر که هرچی دارد، همه عاریتی است و همه برای خداست.
دعا خودش ذکر کثیر است. دعا روح عبادت و حقیقت بندگی است. دعا کشف نیاز است. انسان به غنای محض با سیم فقر محض وصل می شود. دعا شناخت دردها است.
و...
در معالجات طبی شفا هست ولی رحمت نیست. آنجا که خدا شفا می دهد هم شفا هست و هم رحمت.
صحیفه سجادیه گنجینه اخلاق و ارزش های است که بشر و فطرت انسانی به آن نیاز داشته و تشنه این ارزش ها است.
امام علیه السلام در دعای هشتم؛
چنگ زدن به حبل نجات و پناه بردن به خدا استعاذه است.
برخی چیزها برای انسان ناپسند و ناگوار و تلخ است و انسان نمی تواند از آنها فرار کند. مثل این است که انسان در دریای متلاطم است. لذا باید انسان پناه به خدا ببرد تا به ساحل آرامش برسد.
و...