به هر دری زدم واسه دیدنت یه بار واسه همیشه راهم بده
دلم میلرزه کافیه بخونم آمدم ای شاه پناهم بده
هر کی یه جوری عاشقی میکنه من تویه هر شرایطی یادتم
هیشکی مثه من به تو وابسته نیست من گره پنجره فولادتم
دستمو وقتی رو سینم میذارم یعنی که جز تو توو دلم ندارم
تمومه غصه هامو یادم میره پامو که تویه این حرم میذارم
روی لبم اذن دخوله هر چی که تو بگی قبوله عاشقه گنبد طلاتم خودت میدونی خاک پاتم
عشقه تو از سرم زیاده میام حرم پای پیاده
قرار من با تو همیشه ورودی باب الجواده عشقه تو از سرم زیاده
هر کی یه جوری عاشقی میکنه من تویه هر شرایطی یادتم
هیشکی مثه من به تو وابسته نیست من گره پنجره فولادتم
دستمو وقتی رو سینه م میذارم غیر تو یعنی تو دلم ندارم
تمومه غصه هامو یادم میره پامو که تویه این حرم میذارم
هنوزم عکس بچگیمو دارم که پای ایوون طلا گرفتم
چقد رو سنگای حرم دویدم تا تویه این زندگی پا گرفتم
دلایی که دخیله پنجرت شن محاله بعد از این دیگه بپوسن
به خیلی جاها دستشون میرسه اونایی که پای این درو میبوسن
گنبد تو وقتی که رو به رومه بغضه تمومه شهر تو گلومه
اگه یه لحظه بی تو زنده باشم واسه همیشه کار من تمومه
لطف تو با من کار هر بارته ضامن بی کسا شدن کارته
یه فرقی با شاهای عالم داری که این همه گدا تو دربارته
روی لبم اذن دخوله هر چی که تو بگی قبوله عاشقه گنبد طلاتم خودت میدونی خاک پاتم
عشقه تو از سرم زیاده میام حرم پای پیاده
قرار من با تو همیشه ورودی باب الجواده عشقه تو از سرم زیاده
لطف تو با من کار هر بارته ضامن بی کسا شدن کارته
یه فرقی با شاهای عالم داری که این همه گدا تو دربارته
صف میکشن برای دیدن تو دور ضریحت همه ی زائرا
نوشته های روی دیوار و در شعر میشن روی لب شاعرا
النگوهاشو مادرم درآورد یکی یکی تویه ضریحت انداخت
فقط به عشقه تو کنجه اتاقش با عکسای ضریح تو حرم ساخت
با اینکه سنگینه بار گناهم دلم کنار تو سبک تر میشه
اینو همه کبوترا میدونن هر کی بیاد حرم کبوتر میشه