مشاهده تصاویر بیشتر ...
خداوند با اشاره به آیاتی در قرآن دو راه را پیش پای بندگان خودش قرار داده است.
راه خیر و شر، راه عبادت و راه معصیت، راه عقل و راه نفس، راه بهشت و راه جهنم.
خداوند در انتخاب این دو راه، راه درست را به انسان نشان می دهد و خاطر نشان می دارد که این بندگان هستند که با انتخاب خود راه شکر را پیش می گیرند و شاکرند و یا راه کفر را انتخاب می کند و کفور هستند. لیکن برای راهنمایی مسیر درست پیامبران را فرستاد تا انسان ها را جزء اصحاب یمین قرار دهند.
در واقع با اشاره به حادثه کربلا به بیان این نکته تأکید دارد که امام حسین علیه السلام در دو راهی عزت و ذلت قرار گرفت، لذا به همین دلیل بود که این امام علیه السلام فرمود هیهات من الذله.
در اینجا با بیان اهداف قیام عاشورا به مسئولیت ما مردم در مقابل شهدای انقلاب اسلامی، مدافعان حرم و شهدای کربلا می پردازد و بهترین فلسفه نهضت کربلا را مرگ بهتر از زندگی ننگین بیان می دارند.
در پایان با بیان مصداقی به انتخاب عمر سعد در دو راهی خیر و شر و بهشت و جهنم اشاره دارد که برای عمر سعد از طرفی ملک ری و آلوده شدن دستش به خون امام حسین علیه السلام قرار داشت و از طرف دیگر همراه بودن با امام حسین علیه السلام و بهشت. اما با انتخاب خود راه کفور را برگزید. هر چند که امام حسین علیه السلام سعی بر این داشت که در گفتگوی خود با عمر سعد او را از راه شر و نفس و غفلت دور کند اما او راه غلط را انتخاب کرد.