مشاهده تصاویر بیشتر ...
اگر کربلا نبود اسمی از اسلام باقی نمی ماند. یزید قصد داشت تا به طور کامل دین را از بین ببرد اما معاویه ظاهر را حفظ می کرد.
کسی که چهل روز عمل خود را صالح کند، مقرب می شود و همواره در تاریخ کسانی بوده اند که بدون فراگرفتن علم و دانش، به علوم الهی دست یافتند.
ائمه (ع) همواره عملی را انجام می دادند که بنا بر مصلحت زمان، درست بود. چه صلح امام حسن (ع) و چه قیام امام حسین (ع) هر دو امری درست بود که در پیروی از حق و حقیقت انجام شد.
انجام هر عملی اگر برای رضای خدا باشد درست بوده و به مقصد می رسد .
در حکایت است که، مقبل شاعری بود که به قصد زیارت کربلا راهی شد و در راه خواب دید که وارد کربلا شده است. در خواب اتفاقات بسیار عجیبی را به چشم می بیند که جایگاه شاعری او برای حسین (ع) را نیز متوجه می شود. این حکایت نشان می دهد که انسان با خلوص نیت به همه ی خیرات دست پیدا می کند و اگر ذره ای از این خلوص کم باشد، هرگز به جایگاه خاصان درگاه حق نخواهد رسید.