مشاهده تصاویر بیشتر ...
در سلسله روایاتی پیامبر اکرم (ص) از موضوعاتی اظهار نگرانی می کنند. این مباحث بسیار مهم است؛ از این رو که در حال حاضر مبتلی به جامعه است.
انس ابن مالک می گوید: «به دیدن پیامبر رفتم و دیدم پیامبر روی حصیری نشسته اند و خیلی ناراحتند و اشک می ریزند.» ایشان فرمودند: «مرگ من نزدیک شده است.» گفتم: «آیا گریه ی شما برای مرگ است؟» ایشان فرمودند: «خیلی خوشحالم از اینکه به دیدن انبیای قبل از خودم می روم. من از مرگ نگران نیستم. ولی نگران کینه های پس از خودم هستم. نگران ذریّه ام هستم. نگران اتفاقاتی هستم که در آینده می افتد.»
نگرانی انسان در آن موضوعی است که حس می کند با خطر همراه است. لذا پیامبر (ص) هم می دانست که در آینده چه قرار است پیش آید. پیامبر (ص) گاهی نگاه به حضرت زهرا (س) می کردند و اشک می ریختند؛ چون می دانستند چه اتفاقی خواهد افتاد.
پیامبر (ص) فرمودند: «منِ پیغمبر نگرانم از آینده که مردم دین را سبک بشمارند.» ایشان در حدیثی دیگر فرمودند: «دین مثل یک درخت است.» این درخت تنه دارد، ریشه دارد، شاخه دارد. دین بدون نماز، خمس و زکات دیگر دین نیست. اصل دین ایمان است نه اسلام، اسلام به زبان است. ولی ایمان یعنی باور داشته باشیم. شاخه ی دین زکات است. این دین مانند درختی است که نماز آبیاری اش می کند. بدون نماز دیگر چیزی از اسلام باقی نمی ماند. ریشه ی دین روزه است و خوش اخلاقی برگ آن است. دین یک سری بایدها و نباید هاست. دین سه چیز است: اعتقادات، اخلاق و احکام. اینها مانند مثلثی هستند که هر ضلعی برداشته شود، دیگر مثلثی وجود ندارد.
خوار شمردن و استخفاف دین در ۵ زمینه است:
۱. استخفاف قرآن
۲. استخفاف شخصیت های دین مانند ائمه ی اطهار (ع)
۳. استخفاف ارزش های دین مثل نماز و روزه
۴. سبک شمردن روابط دینی مانند عیادت بیمار و صله ی رحم
۵. استخفاف نسبت به ارزش های اخلاقی مانند بی حیایی، دروغ گویی و غیبت