اساسا یکی از وجوهی که برای نام گذاری حضرت زهرا (س) به فاطمه ذکر شده این است که کنه ذات و معرفت حضرت زهرا (س) برای ما آشکار نیست. ایشان واسطه در خلقت و فیض رب العالمین هستند. ما هرگز نمی توانیم جایگاه این ذوات مقدسه که واسطه فیض هستند را بشناسیم اما در حد وسع خودمان و در حد شعاع و سعه وجودی خودمان می توانیم درک کنیم. خداوند متعال در این نظام هستی، هر چیزی را در جایگاه مشخص خود قرار داده است. انسانها هم مانند همه موجودات جایگاه مشخص دارند ولو اینکه به حسب ظاهر ما یک نوعی از انواع جانداران عالم هستیم اما در همین نوع انسان هم تفاوت است و مراتب دارند و پیامبران بالاترین مرتبه را دارند. پیامبر اکرم (ص) در حدیثی خطاب به امیرالمومنین (ع) می فرمایند: «یا علی خداوند من را بر تمام رجال العالمین از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت برگزیده است و در مرتبه بعدی شما را بر مردان عالم برگزیده است و یازده نور مقدسی که از نسل شما هستند را بر تمام دنیا برگزیده است و فاطمه زهرا (س) را بر تمام زنان عالم از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت برگزیده است.» خدای متعال نسبت به همه چیز اشراف دارند و محیط به همه عالم هستی هستند و این اشراف از عنایات ویژه است. خدای متعال مانند ما نیست که تکلم کند یا ببیند، ما از ضیق کلمات اینگونه می گوییم. رسول خدا انسان کامل هستند و اگر اینگونه نبود، خداوند ایشان را انتخاب نمی کردند و ایشان صاحب خلق عظیم هستند. در تمام عالم هستی هم هیچ زنی به مثابه حضرت فاطمه زهرا (س) نیست و ایشان سرآمد همه زنان عالم هستند.