طبق اعلام سازمان منبع شماره (NRO)، تنها 10 درصد از كل ظرفيت پروتكل آدرس‌هاي اينترنتي IPv4 باقي مانده و سازمان‌ها بايد در ظرف دو سال آينده به IPv6 مهاجرت كنند.
طبق هشدار اين سازمان كه نماينده ثبت‌كننده‌ها است، باقي ماندن تنها 10 درصد از ظرفيت آدرس‌هاي IPv4، فعاليت‌هاي شبكه آينده تمامي شركت‌ها و سازمان‌ها را تهديد مي‌كند مگر اينكه خدمات‌دهندگان اينترنتي و شركت‌ها اقداماتشان براي مهاجرت به نسل جديد IPv6 را افزايش دهند.
به گفته رييس هيات مديره اين سازمان، به‌كارگيري IPv6 توسعه زيرساخت كليدي است كه شبكه را قادر مي‌سازد از ميلياردها مردم و دستگاه‌هايي كه در سال‌هاي آينده به اينترنت متصل مي‌شوند، پشتيباني كند.
با اين همه در حالي كه پيش‌بيني‌هاي قبلي از پايان آدرس‌هاي IPv4 در سال 2011 حكايت داشت اما به نظر مي‌رسد اين آدرس‌ها در سال 2012 به پايان برسند كه اين مساله بر مبناي نرخ رشد فعلي است.
زيربناي سطح کاربري ساده‌اي که بيش‌تر مردم به صورت آنلاين تجربه مي‌کنند، دنياي آدرس‌هاي پروتکل اينترنتي يا IP است و يك آدرس اينترنتي، آدرس رقمي است که توسط آن هويت و مکان يک رايانه در شبکه اينترنت معين مي‌شود.
هنگامي که كاربري از رايانه خود براي رفتن به اينترنت استفاده مي‌کند، رايانه‌اش از آدرس IP براي اتصال به رايانه ديگر به عنوان مثال رايانه ميزبان سايتي که خواهان بازديد از آن است، استفاده مي‌کند.
دو نسخه پروتكل اينترنتي كه به دستگاه‌ها امكان مي‌دهند با يكديگر برروي شبكه ارتباط داشته باشند، وجود دارد. بيش‌تر آدرس‌ها بر مبناي IPv4 هستند كه گنجايش چهار ميليارد آدرس را دارد اما نسخه جديدتر IPv6 كه از اوايل 2008 راه‌اندازي شد، تريليون‌ها آدرس فراهم مي‌كند كه با افزايش شمار كاربران و دستگاه‌هاي متصل به اينترنت، مورد نياز خواهند بود.