به اعتقاد يك وبلاگ‌نويس، شايد بتوان نقطه آغازين وبلاگ‌نويسي را در کشف حقيقت و زيبايي‌شناسي هنر نوشتن فرض کرد و نقطه آرماني آن را در انتشار حقيقت و آگاهي بخشي دانست.
سيدرضا صائمي اظهار كرد: بديهي است نقطه عزيمت و غايت وبلاگ‌نويسي از ماهيت و کارکرد رسانه‌اي آن نشات مي‌گيرد و البته هدف و رويکرد وبلاگ‌نويس هم در جهت‌دهي اين غايت تاثير مي‌گذارد.
وي تصريح كرد: "خودآگاهي" و "ديگرآگاهي" که در فرايند وبلاگ‌نويسي و لوازم آن يعني اطلاع‌يابي و اطلاع‌رساني به دست مي‌آيد، مي‌تواند به عنوان مهم‌ترين شاخص‌هاي جامعه آرماني وبلاگ‌نويسان ترسيم شود. در اين صورت وبلاگ‌نويسي يک کنش روشنفکرانه خواهد بود.
صائمي با بيان اينكه هر رسانه‌اي به اخلاق حرفه‌اي پايبند نباشد، آفت‌پذير است، گفت: وبلاگ‌نويسي خود معيار مهمي براي سنجش اين ارزش است چراکه در اين فضا هيچ خط قرمزي وجود ندارد جز وجدان اخلاقي نويسنده و التزام عملي به آن. هر آنچه که تصوير شفاف حقيقت را مخدوش کند و آدرس غلط به مخاطبان خود بدهد آفت بزرگي براي وبلاگ‌نويسي است. حقيقت‌گويي و پرهيز از دروغ‌پراکني مرز و معيار قانوني براي تعيين آزادي در وبلاگ‌نويسي است.
به گفته‌ي وي، عدم احساس امنيت، زردنويسي، فضاي احساسي و سانتي مانتالي و خودشيفتگي مجازي از مهم‌ترين موانعي است كه فضاي وبلاگ‌نويسي با آن‌ها مواجه است