اوبونتو ۱۴.۱۰ در مقابل مینت ۱۷.۱؛ کدام توزیع لینوکس بهتر است؟

به گزارش سافت گذر به نقل اززومیت؛ حتی اگر بخواهید در محیط اینترنت از اشخاص مختلف درباره انتخاب بهترین توزیع لینوکس سوال کنید، جواب‌های متنوع و گاه متضادی را دریافت خواهید کرد. اما در بین توزیع‌های متعدد لینوکس قطعا نام اوبونتو و لینوکس مینت را در بین جواب‌های دریافتی بیشتر خواهید شنید.

در طول سال‌های گذشته این دو توزیع محبوب رشد زیادی به خود دیده‌اند و ویژگی‌های بسیاری به آن‌ها اضافه شده است. اما باید مشخص کنیم که کدام توزیع برای نیاز و دلخواه ما بهترین است؟ کنونیکال و تیم توسعه دهنده دسکتاپ مینت هر دو سخت تلاش می‌کنند تا استاندارد‌هایی به طراحی و امکانات بیشتری در سرتاسر سیستم عامل خود اضافه کنند. با این حال تمرکز هر دو تیم متفاوت از هم است. در حالی که کنونیکال بیشتر  سعی دارد محیط اوبونتو را برای پی‌سی‌ها مدرن کند، اما مینت بر سادگی بیشتر و حس آشنایی با محیط متمرکز شده است. مدت زمان زیادی از ارائه جدیدترین نسخه‌های این دو توزیع زیبا نمی‌گذرد و ما در ادامه قصد داریم ویژگی‌ها، طراحی، عملکرد و باقی بخش‌های هر پلتفرم را با دیگری مقایسه کنیم. با زومیت همراه باشید.

ویژگی‌ها

در ابتدا لازم است بدانید که لینوکس مینت برخلاف اوبونتو در دو نسخه اصلی و متفاوت عرضه می‌شود. اولین نسخه با محیط Cinnamon همراه شده که در واقع یک رابط کاربری مدرن و زیبا بر پایه گنوم ۳ است. آخرین امکانات سیستم عامل لینوکس مینت و همچنین جدیدترین المان‌های طراحی در این محیط به کار گرفته می‌شود که البته روی سیستم‌های قوی با مصرف منابع سنگین بهترین عملکرد خود را نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، اگر شما ویژگی‌ها، عملکرد و کارایی و طراحی چشمگیر و زیبا را در یک بسته کامل نیاز دارید، سینامون این بسته را در اختیار شما می‌گذارد. نسخه دیگر MATE نام دارد که برای سیستم‌هایی با توان و کشش پایین‌تر ساخته شده و از طراحی قدیمی‌تر برخوردار است. محیط MATE بر پایه گنوم ۲ ساخته شده و با اینکه محیط گرافیکی چشم‌گیری ندارد، برای برخی افراد از لحاظ کارایی گزینه‌‌ی بهتری به حساب می‌آید. البته باید توجه داشت که کد‌هایی که MATE با آن‌ها پایه گذاری شده دیگر در صدر توجه توسعه دهندگان نیست و همین مورد ممکن است در بلند مدت شما را با مشکلاتی مثل نبود پایداری سیستم عامل رو به رو کند. نصب نسخه MATE تنها برای سیستم‌های قدیمی با مقدار حافظه رم و گرافیک کم توصیه می‌شود.

اوبونتو از طرف دیگر با لانچر "Dash" سعی دارد محیطی مدرن را به پلتفرم خود ببخشد. در هر نسخه تازه کنونیکال تلاش دارد دسترس پذیری، قلمرو و امکانات Dash را بیشتر کند. برخلاف مینت، اگر سیستمی قدیمی با کارت گرافیکی که دیگر پشتیبانی نشود، داشته باشید در اوبونتو نسخه و انتخاب دیگری نخواهید نداشت. در این صورت با نصب این توزیع عملکرد‌های سیستم شما با تاخیر بیشتری انجام می‌شوند. البته این مورد مسئله بزرگی نیست، حتی اگر ۵ سال از عمر سیستم شما گذشته باشد باز هم بعید است با چنین مشکلی در انتخاب بین این دو توزیع مواجه شوید و اوبونتو به راحتی و روانی روی سیستم دسکتاپ شما قابل اجرا است.

از نظر قابلیت‌های نرم‌افزاری، مینت به صورت پیش‌فرض ویژگی‌های زیادی همچون بلاک کننده دامین، تنظیمات حریم شخصی، تغییرات گرافیکی و دیگر موارد را در اختیار شما می‌گذارد. می‌توان یکی از قوی‌ترین ویژگی‌های مینت را توانایی شخصی سازی زیاد محیط میزکار دانست. در آخرین نسخه مینت یعنی ۱۷.۱ توانایی شخصی سازی در این توزیع لینوکس به مرحله بعد پا گذاشته و اکنون می‌توان رنگ پوشه‌ها و رنگ پوسته برنامه مدیر فایل را تغییر داد، محافظ صفحه نمایش انتخاب کرد و حتی صفحه آغاز به کار دسکتاپ را تغییر داد. حتی می‌توانید پوسته پیش‌فرض سیستم عامل را عوض و به هر رنگی که دوست دارید تزیین کنید. بسیاری از این قابلیت‌های شخصی سازی در اوبونتو ۱۴.۱۰ وجود ندارند و کاربر مجبور است بدون در اختیار داشتن هر گونه ابزار شخصی سازی محیط، با رابط کاربری پیش‌فرض سیستم عامل سر کند.در بخش قابلیت‌های نرم‌افزاری، ویژگی‌های متنوع و امکانات شخصی سازی قطعا برنده لینوکس مینت ۱۷.۱ است.

برنده: لینوکس مینت ۱۷.۱

تصاویر پس‌زمینه و افزودنی‌ها

در حالی که کنونیکال سخت مشغول بهینه سازی نسخه سیستم عامل خود است، تیم توسعه دهنده مینت در طی مدت گذشته مشغول بردن سیستم عامل خود به مرحله بعدی بوده‌اند. آن‌ها سعی داشته‌اند حتی با تغییراتی که به وجود می‌آید سادگی را همچنان حفظ کنند و محیطی مینیمال را در اختیار کاربر خود قرار دهند. نرم‌افزار تغییر و انتخاب تصاویر پس‌زمینه در آخرین نسخه از لینوکس مینت کاملا باز طراحی شده و اکنون به شما اجازه انتخاب تصاویری زیبا و جدید این نسخه و تصاویر نسخه‌های قبل را می‌دهد. در این نرم‌افزار متحول شده حتی می‌توانید زمان تغییر خودکار تصاویر پس زمینه را تعیین کنید و مجموعه‌ای از تصاویر متنوع را در یک مدت مشخص روی میزکار خود شاهد باشید. 

در طرف دیگر، اوبونتو ۱۴.۱۰ تنها تعدادی تصاویر پس زمینه جدید به توزیع خود اضافه کرده و ابزار تغییر تصاویر خود را بدون تغییر رها کرده است. به صورت کلی، گذشته از برنامه‌های بروز شده، تغییر بزرگی را نمی‌توان در اوبونتو ۱۴.۱۰ یافت. امیدواریم کنونیکال حداقل در نسخه بعد دستی به روی طراحی آیکون‌های پلتفرم خود بکشد.

برنده: لینوکس مینت ۱۷.۱

طراحی

محیط گرافیکی توزیع اوبونتو «یونیتی» نام دارد که البته در نسخه ۱۴.۱۰ این پلتفرم تغییری در طراحی و ظاهر آن به وجود نیامده است. اما در آخرین نسخه مینت تغییرات مهمی در ظاهر رابط کاربری دیده می‌شود. انیمیشن Zoom تازه به نسخه ۱۷.۱ مینت وارد شده و به حس مدرن بودن این سیستم عامل کمک کرده است. همانطور که در بخش قبل نیز اشاره شد، بخش تغییر تصاویر پس زمینه نیز در این توزیع کاملا باز طراحی شده تا علاوه بر انتخاب در بین تصاویر بیشتر، به شما امکانات متعددی ارائه دهد. اما در بین این تغییرات مهم‌تر از همه، توانایی تغییر رنگ پوسته میزکار به هر شکل و ظاهری است که شما بیشتر دوست دارید. هدف تیم توسعه دهنده در نسخه جدید مینت این بوده که کاربر اجازه داشته باشد متناسب با ترجیحات و علایق خود بهترین ظاهر را به یک ابزار پیش‌فرض در محیط میزکار اعمال کند. حتی با وجود این امکانات متعدد شخصی سازی، طراحی پیش‌فرض پوسته مینت به قدری زیبا و مدرن به نظر می‌رسد که شما علاقه‌ای به تغییر آن پیدا نخواهید کرد. از نشانگر موس تا نوار ابزار همگی قابل شخصی سازی هستند. 

برنده: لینوکس مینت ۱۷.۱

عملکرد و کارایی

در توزیع‌های مختلف لینوکس باید به امر پایداری محیط و سیستم عامل توجه بسیاری کرد. در استفاده‌های طولانی مدت از لینوکس مینت و اوبونتو، سیستم عامل مینت پایداری بسیار بیشتری دارد. از نظر من در محیط سینامون توزیع مینت، عملکرد چند وظیفگی با سرعت بالایی نسبت به یونیتی اوبونتو صورت می‌گیرد و بسیار بعید است که سیستم کرش یا هنگ کند.

برنده: لینوکس مینت ۱۷.۱

نتیجه گیری

پس از این مقایسه اجمالی حال به خوبی می‌دانیم که چرا لینوکس مینت یک توزیع مناسب برای همه افراد است. از افراد بسیار حرفه‌ای در محیط لینوکس تا کسانی که تازه به سمت لینوکس مهاجرت کرده‌اند، همگی می‌توانند در مینت بهترین تجربه خود را از لینوکس بدست آورند. کنونیکال تلاش به یکپارچگی پلتفرم‌های خود در بین دستگاه‌های مختلف همچون پی‌سی، موبایل و تبلت گرفته اما به نظر می‌رسد قربانی این یکپارچگی نبود تمرکز بالا روی نسخه پی‌سی و در نتیجه باگ‌های عجیب و اضافه نشدن امکانات تازه است. اگر تیم توسعه دهنده مینت با همین کیفیت بتواند به کار خود ادامه دهد، بعید نیست که تا مدتی دیگر این توزیع از لحاظ کیفیت و تعداد طرفدار از اوبونتو سبقت بگیرد. در حال حاضر لینوکس مینت چهارمین دسکتاپ محبوب دنیا به شما می‌رود.