هک‌کردن اسمارت فون‌ها با کمک چربی!
اسمارت‌فون‌های
مجهز به صفحه لمسی بین کاربران از جذابیت ویژه‌ای برخوردار هستند و
روزبه‌روز نیز بر محبوبیت آن‌ها افزوده می‌شود. در یک کنفرانس امنیتی،
گروهی از محققان به یکی از تهدیدات امنیتی اشاره کردند که چنین گوشی‌هایی
با آن مواجه هستند و این موضوع در نوع خود بسیار جالب توجه است. آن‌ها
معتقدند، باقی‌ماندن چربی روی صفحه‌های لمسی به‌طور بالقوه سبب می‌شود
اطلاعات مهم و حیاتی صاحب گوشی فاش شود؛ همچنين بر اين عقيده‌اند كه
لکه‌های پنهان، مکان‌هایی از نمایشگر را که به‌تازگي و به‌طور متناوب لمس
شده‌اند، فاش می‌کنند و حتی با بررسی آن‌ها می‌توان به داده‌هایی که کاربر
وارد کرده پی‌برد!
شكل 1- لگوی رسم شده روی صفحه به‌عنوان یک رمز عبورگرافیکی؛ این الگو رمز 215368479 را نشان می‌دهد.
الگوهای
حاصل از وارد‌کردن رمز‌هاي عبور گرافیکی از جمله مواردی هستند که چربی
باقی‌مانده روی سطح نمایشگر گوشی‌های لمسی، می تواند آن‌ها را فاش کند. در
گوشی‌های لمسی مبتنی بر سیستم عامل آندروئید رمز عبورهايي وجود دارد که
در آن کاربر الگویی را روی صفحه می‌کشد که نمایانگر رشته‌ای از اعداد است
(شكل 1).
شكل 2- عکسی که از یک گوشی تهیه
شده است. تحت یک نورپردازی مناسب اثر انگشت به‌خوبی دیده می‌شود. می‌توان
با کمی بهبود تصویر توسط کامپیوتر، الگو را به‌طور مناسب‌تری شناسایی کرد.
با بررسی چنین اثری می‌توان به رمز عبورهايي که اغلب توسط کاربر استفاده می‌شوند، پی‌برد. در این روش
تحت نورپردازی خاص، از صفحه لمسی عکس گرفته می‌شود (شكل2) و با کمی تنظیم
و بهبود تصویر گرفته شده، در اغلب اوقات، همه یا بخشی از الگوی مورد
استفاده به‌سادگی کشف مي‌‌شود. این محققان دلیل این‌که چرا وجود آثار انگشت
ناشی از چربی روی صفحه‌های لمسی را به‌عنوان تهدید بیان می‌کنند، این‌گونه
شرح می‌دهند: این آثار تا مدت‌ها باقی می‌مانند، امکان محو‌شدن اتفاقی
آن‌ها بسیار کم است و مهم‌تر این‌که جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل آثار چربی
با کمک تجهیزات در دسترس نظیر یک دوربین و کامپیوتر به‌خوبی قابل اجرا است.
این
تحقیق به اسمارت‌فون‌های مجهز به صفحه لمسی محدود است که از الگوی رمز
عبور آندروئید (Android password pattern) استفاده می‌کنند، اما محققان،
سایر ابزارهایی را که (نظيرخود‌پردازها) از صفحات لمسی استفاده می‌کنند نیز
مستعد چنین حمله‌هایی می‌دانند.
ارتباط ناشنوایان
هرچند
افراد ناشنوا از طریق پیام کوتاه، قادر به استفاده از تلفن‌های همراه
هستند، اما چنین راهکاری، یک راه حل ایده‌آل برای آن‌ها به‌شمار نمی‌آید،
زيرا ممکن است یک پیام کوتاه متنی مفهوم مورد‌نظر را به‌خوبی به مخاطب
منتقل نکند و همین موضوع کارایی آن‌را زیر سؤال ببرد. بر‌همین‌اساس،
محققان همواره به‌دنبال راهکاری مناسب بوده‌اند تا امکان استفاده از
تلفن‌های همراه موجود را برای افراد ناشنوا فراهم سازند.
با
پیشرفت تلفن‌های همراه و مجهز شدن آن‌ها به نمایشگرهای بزرگ‌تر و افزوده
شدن امکان ثبت عکس و ویديو، اکنون افراد کم شنوا و ناشنوایی که از زبان
اشاره به‌منظور ارتباط با دیگران استفاده می‌کنند قادر خواهند بود با کمک
تلفن همراه با دیگران ارتباط برقرار كنند: «شبیه ویديو کنفرانس، اما با
زبان اشاره.» در این راه مشکلاتی وجود دارد که از جمله آن‌ها محدودیت
پهنای باند شبکه‌ها و نیز ناکارآمدی روش‌های فشرده‌سازی ویديویی است. این
مشکلات مانع از این می‌شود که این افراد بتوانند تصاویر را به‌طور پیوسته
ببینند و در نتیجه ممکن است برخی از اشاره‌ها و علائم را از دست بدهند.
این
موضوع در ایالات متحده به دلیل محدودیت پهنای باند شبکه‌های تلفن همراه
بیشتر از سایر نقاط جلب توجه می‌کند. برای حل این مشکل، گروهی از محققان
دانشگاه واشنگتن روی پروژه‌ای تحت عنوان MobileASL کار می‌کنند که در
حقیقت، پروژه‌ای مربوط به فشرده‌سازی ویديویی بوده و با هدف ایجاد امکان
ارتباط تلفنی به زبان اشاره دنبال می‌شود.
به‌دلیل
پهنای باند پايین شبکه بی‌سیم در امریکا، حتی بهترین كد‌گذارهاي ویديویی
هم قادر نیستند، کیفیت ویديویی لازم را براي ارتباط تلفنی به زبان اشاره
به‌طور مناسبی فراهم کنند و در نتیجه، تصاویر ارسال شده معمولاً برای طرف
مقابل قابل
درک نیست. بر همین اساس، به یک روش فشرده‌سازی ویديویی بی‌درنگ نیاز است
تا بتوان توسط آن، ضمن حفظ کیفیت ویديو، داده‌ها را از طریق شبکه بی‌سیم
موجود ارسال كرد. برای دستیابی به این هدف، در پروژه MobileASL روش Encode
جدیدی ارائه شده که قابل رقابت با استاندارد فشرده‌سازی H.264/AVC
است و آن‌طور که محققان می‌گویند، می‌تواند بر مشکل پهنای باند شبکه غلبه
کند. این روش آزمون‌های نخستين را پشت سر گذاشته اما به آزمون‌هایی در سطح
وسیع‌تر نياز دارد تا کارایی آن مورد ارزیابی دقیق‌تری قرار گیرد. اين
توضيح لازم است كه اکنون در کشورهایی نظیر ژاپن که از پهنای باند بیشتري
(شبکه های 3G) بهره‌مند هستند، از تلفن همراه به‌عنوان ابزاری برای ارتباط
از طریق زبان اشاره استفاده می‌شود.
WiMaX 2
تا چندی دیگر باید شاهد ارتقای جدیدی در شبکه‌های بی‌سیم باشیم تا اوایل سال آینده میلادی فناوری بی‌سیم پرسرعت WiMax
2 به‌عنوان یک استاندارد جدید ارائه خواهد شد و به‌اين ترتیب، سرعت دانلود
ابزارهای همراه افزایش خواهد یافت. به تازگي مجمع واي‌مكس اعلام كرده
است، فناوری مبتنی بر استاندارد 802.16m در نوامبر آینده توسط IEEE ارائه
خواهد شد و طبق برنامه‌ریزی صورت گرفته، در سه ماهه نخست سال 2011 به‌طور
رسمی از سوی IEEE Standards Association به تصویب خواهد رسید. واي‌مكس2
قادر خواهد بود سرعت دانلود را به 120 مگابیت بر ثانیه برساند و میزان
latency را نیز کاهش خواهد داد. واي مكس 2 رقیب LTE (سرنام Long-Term Evolution) استاندارد 3G است.
واي‌مكس
جدید حامیان سرسختی هم دارد. گروهی از شرکت‌های تأثیرگذار در صنعت موبایل
نظیر اینتل، موتورولا و سامسونگ دست به تشکیل WCI (سرنام WiMax
2 Collaboration Initiative) زده‌اند و خواهان همکاری WCI با مجمع واي
مكس به‌منظور افزایش قابلیت سازگاری ابزارها و تجهیزات مبتنی بر استاندارد
جدید و تسریع در پذیرش نسخه جدید واي مكس مبتنی بر استاندارد IEEE 802.16m
هستند. واي مكس2 با استاندارد واي مكس فعلی سازگار است و پیک انتقال داده را به بیش از سيصد مگابیت بر ثانیه می‌رساند.