شبکهسازی یکی از مهارتها و پیشنیازهای اساسی برای پیشرفت در کسب و کار است. بدیهی است که افراط در این امر نیز به شکست میانجامد.
فعالان کسبوکار برای پیشرفت در صنعت خود، شناختن فعالان حرفهایتر و کشف موقعیتها وفرصتهای جدید، شبکهسازی میکنند. این فعالیت مفید نیز اگر با افراط همراه باشد و بیش از حد انجام شود، نتایج منفی به بار خواهد داشت.
شاید خود افراد متوجه افراط در شبکهسازی (Networking) نشوند. برخی علائم هستند که مشاهدهی آنها نشان میدهد شما بیش از اندازه به این کار پرداختهاید و وظایف اصلیتر خود را فراموش کردهاید.
ایمیلها و پیامهای شما پاسخهای مناسب دریافت نمیکنند
ارسال ایمیل و پیام، معرفی کردن خود و شرکت و درخواست برای همکاری و آشنایی بیشتر، از مراحل اولیهی شبکهسازی هستند. اگر زمان زیادی به این کار اختصاص میدهید و نتیجهی مناسب را کسب نمیکنید، به احتمال زیاد مسیر را اشتباه میروید یا بیش از اندازه تلاش میکنید.
نکتهی حائز اهمیت این است که برقراری ارتباط در شبکهسازی، مرحلهی اول است. مرحلهی مهمتر، امتیازاتی است که میتوانید از ارتباط بهدست آورید. همچنین شبکهی بزرگی که پیرامون ارتباط اولیه شکل میگیرد، از ارزش بالایی برخوردار است. وقتی شما تلاش میکنید با افراد ارتباط برقرار کنید، این کار دو معنی و دلیل اصلی دارد:
شما آنها را بهخوبی نمیشناسید
استراتژی لازم برای کمک کردن و کمک گرفتن از آنها را نمیدانید
علت اول بهراحتی حل میشود. کافی است در ارتباطات، عمکرد واکنشی را کنار بگذارید و کنجکاو و شجاع باشید. سعی کنید شخصیت خود افراد را و نه کاری که انجام میدهند، در اولویت قرار دهید. با آنها راحت باشید و بدانید که ایجاد ارتباطات و حفظ آن، عملی زمانبر است.
علت دوم کمی عمیقتر است و راه حل آن در درک این حقیقت است که شبکهسازی به زمان نیاز دارد. ایجاد ارتباطات زمان میبرد و باید به اطرافیان اجازه بدهید اعتمادشان را به شما افزایش دهند. همانطور که اعتماد بیشتر میشود، فرصتهای تبادل اطلاعات، مهارتها و امتیازات نیز افزایش پیدا میکنند.
در تمام ارتباطات، سعی کنید سؤالهای کیفیتی مانند «چرا» را بیشتر استفاده کنید تا انگیزهی افراد و چیزی که آنها را خوشحال میکند درک کنید. با درک این موارد میتوانید به آنها کمک کنید و در مواقع نیاز، از آنها کمک بخواهید.
زمان کافی برای پروژههای شخصی اختصاص نمیدهید
ساخت کسب و کار یا تولید یک محصول، امری زمانبر است. در مقایسه، رفتن به جلسات شبکهسازی و دورهمیهای تجاری آسان است. اگر شما زمان کافی برای پروژههای اصلی شرکت اختصاص نمیدهید، بهتر است زمان شبکهسازی را کاهش دهید. با این کار، کمیت شبکهسازی کاهش پیدا میکند؛ اما کیفیت شبکههایی که ایجاد میکنید افزایش مییابد.
دیگر علاقهای به شرکت در رویدادها ندارید
سادهترین علامت، روشنتر از همه است. شما دیگر نمیتوانید به هیچ رویداد شبکهسازی بروید؛ چرا که از تکرار این روند خسته شدهاید. برای رهایی از این حالت، موارد زیر پیشنهاد میشود.
شرکت در رویدادها را برای مدتی متوقف کنید. وقتی حضور شما کمرنگ شود، افرادی که واقعا به شما اهمیت میدهند پیدا میشوند. آنها پیام میفرستند و دلیل غیبت شما را جویا میشوند. با پاسخ به این افراد، اولین قدمهای تشکیل شبکهی حرفهای برداشته میشود. در نهایت دیگر نیاز نیست برای پیدا کردن همکار مناسب به رویداد خاصی بروید؛ چرا که بهترین دوستان خود را در همین ایمیلها و پیامها پیدا کردهاید.
از قانون ۸۰/۲۰ استفاده کنید. با استفاده از این قانون، تعداد زیادی از رویدادهای بیفایده را حذف کنید و تنها به آنهایی بپردازید که بیشترین نتیجه را برای شما دارند. با این کار، زمان اختصاص دادهشده به پروژههای شخصی نیز بیشتر میشود.
شبکهسازی ترکیبی از علم و هنر است. این مهارت با کنجکاوی، سخاوتمندی و صبر تکمیل میشود. در نهایت باید استراتژی مناسب برای این کار را نیز داشت. علائم هشدار در این مسیر را بشناسید و روش خود را اصلاح کنید. مطمئن باشید که همهی افراد شبکهی شما، از این کار خوشحال میشوند.