اگر از علاقه‌مندان به داشتن امنيت بيشتر در هنگام مرور
اينترنت هستيد، حتماً به تفاوت https با http توجه كرده‌ايد.
به زبان
ساده مي‌توان مسئله را اينطور شرح داد كه هنگامي كه شما در حال مرور يك
سايت معمولي غير ايمن (كه جلوي آدرس آن http قرار دارد) هستيد، اطلاعات
مبادله شده بين شما و سايت مربوطه به صورت رمز گذاري شده منتقل نمي‌شود و
اشخاص ثالث مي‌توانند به آن اطلاعات دسترسي پيدا كنند.
اما هنگامي كه
جلوي آدرس سايت مربوطه https مي‌بينيد، به معناي آن است كه اين اطلاعات
رمزگذاري مي‌شوند و شخص ثالثي كه در بين راه به اين اطلاعات نگاه مي‌كند از
آن سر در نخواهد آورد.
اتصال ايمن (https) نوعي از اتصال است كه در آن
اطلاعاتي كه بين شما و اينترنت مبادله مي‌شود قبل از فرستاده شدن رمزگذاري
مي‌گردد. در اين صورت حتي اگر كسي هم بين راه قرار بگيرد و به اطلاعات
مبادله‌شده‌ي شما سرك بكشد نمي‌تواند مفهوم آن را درك كند چون رمزگذاري شده
است .
بنابراين اگر مي‌بينيد كه آدرس صفحه‌ي اينترنتي كه مشاهده
مي‌كنيد به جاي https از http استفاده مي‌كند، اين احتمال وجود دارد كه
هنگامي كه به حساب كاربري خود در اين سايت‌هاي ناامن وارد مي‌شويد (يعني
اتصال ناامن) ، اطلاعات شما (مانند نام كاربري، رمز عبور و ساير اطلاعات
حساس) توسط افراد شرور مشاهده شوند.
اكثر مرورگرهاي معروف از قبيل
فايرفاكس، اينترنت اكسپلورر، گوگل كروم، اپرا و غيره، حالتي براي مرور
صفحات اينترنتي دارند كه به آن حالت «مرور محرمانه» يا Private Browsing
Mode گفته مي‌شود. در اين حالت، هيچ اطلاعاتي از شما روي كامپيوتر شخصي
ذخيره نمي‌شود و هيچ ردي از سايت‌هايي كه مشاهده كرده‌ايد به جاي نمي‌ماند.