RAMها حافظه‌هايي هستند كه با سرعت كند، اطلاعات جاري و مورد نياز CPU را در خود نگه مي‌دارند.
حافظه‌هاي RAM انواع متعددي
دارند كه از SDها شروع شدند و رفته‌رفته با آمدن DDR و DDR2ها، حال نوبت
DDR3 است كه گنجايش و سرعت بالاتري نسبت به موارد قبلي دارد.
حافظه‌هاي RAM يا اصطلاحا موقت،
نقش حافظه‌هاي اصلي را براي سيستم ايفا مي‌كنند و اطلاعات و داده‌هاي جاري
CPU و اطلاعات مورد نظر آن را ذخيره مي‌كنند.
از اين جهت اين حافظه‌ها را موقت
مي‌نامند كه با قطع جريان برق تمامي اطلاعات درون اين حافظه‌ها پاك مي‌شود و
از بين مي‌رود، در حالي‌كه در مقابل اين حافظه‌ها، حافظه‌هاي ديگري هم‌چون
ROM (حافظه‌هاي فقط خواندني) نيز وجود دارند كه بلندمدت هستند.
برروي صفحات اصلي سيستم (Main
board) اسلات‌هايي براي RAMها در نظر گرفته شده است كه حاوي ماجول‌هايي
براي نگهداري اين حافظه‌ها هستند.
در حال حاضر و در بازار سخت‌افزار
انواع متفاوتي از اين حافظه‌هاي جانبي وجود دارد كه صفت بارز آن‌ها در
تفاوت، چينش و يا تعداد پين‌هاست و اندازه آن‌ها نيز براساس همين دليل با
يكديگر متفاوت است و به عنوان مثال يكي از انواع قديمي (در مقابل تعدد
حافظه‌هاي جديد) كه DIMM است و به ماجول‌هاي خطي دوتايي معروف هستند، در
نمونه‌هاي كوچك و ميكرو براي لپ‌تاپ‌ها كاربرد دارند.
پين‌هاي حافظه‌هاي جانبي با
قرار‌گيري برروي اسلات‌هاي حافظه (اسلات‌ها كاملا مشخص هستند و نزديك‌ترين
اسلات‌ها به cpu هستند) سوار مي‌شوند و با دوگيره كناري اسلات‌ها محكم
مي‌شوند تا ارتباط پين‌ها با مدارهاي زيراسلات برقرار شود.
البته حافظه‌هاي جانبي RAM دو
شاخصه اصلي دارند كه يكي موقتي بودن آن‌ها و ديگري سرعت پايين‌شان است،
زيرا سرعت CPU و تعداد درخواست‌هاي آن بسيار بالا است و به همين خاطر است
كه گاهي اوقات از Cache (حافظه پنهان در cpu) براي ارتقاي سرعت حافظه بهره
مي‌برند، اما استفاده از حافظه مجازي نيز قادر به افزايش سرعت سيستم خواهد
بود كه در اين روش بخشي از هارد به عنوان RAM افراز مي‌شود كه اصطلاحا به
آن حافظه مجازي گفته مي‌شود و از نكات مثبت آن سرعت بالاترش نسبت به RAM
است.