مشاهده تصاویر بیشتر ...
یکی از معارف جدی اخلاقی ما نفی کبر است. کبر مانع عبودیت انسان است.
خدا به موسی(ع) وحی کرد که وقتی می خواهی بیایی مناجات و سر قرار، یک نفر که تو از آن بهتری با خودت بیاور. موسی به دنبال کسی بود که موسی از آن بهتر باشد که دنبال خود بیاورد. به قیافه آدم ها نگاه می کرد و از خود سوال می کرد که آیا من از آنها بهترم؟ کسی را نیافت و رفت دنبال حیوانات و...تا رسید به یک سگ مریض و داشت میبردش با خودش که وسط راه پشیمان شد و تنها رفت ....خدا پرسید چرا موجودی نیاوردی؟ گفت پیدا نکردم و خدا فرمود به عزت و جلالم که اگر موجودی را میاوردی از نبوت خلعت میکردم.
آیه ۲۵ سوره مبارکه حدید: لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ وَ اَنزَلنا مَعَهُمُ الکِتابَ وَ المیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط
نکات کلیدی در این آیه است. ما رسل را با بینات فرستادیم.
خدا یک جبهه بندی دارد. جبهه حق و جبهه باطل. از نظر قرآن دو جبهه و دو جریان بیشتر وجود ندارد.
آن چیزی که خدا از ما توقع دارد راه اندازی جبهه حق است با پارامتر های مربوط به آن. جریان حق با ایثارها جلو رفته است.
ما خیلی وقت ها در زمین دشمن بازی می کنیم. اگر کسی فسق کند، توبه و امتحانش سخت تر است.
جریان حق سحرها را باطل می کند. جریان حق آرامش آفرین است. جریان حق، از جبهه باطل آدمی که قابلیت دارد جذب می کند.
ایام الله فقط یک هدیه الهی نیست. در آن یک اتمام حجت است. بعد از ایام الله دیگر مسئولیت ها و کارها فرق می کند.