مشاهده تصاویر بیشتر ...
نهج البلاغه کتابی ارزشمند و عظیم القدر است که تا به امروز شروح بسیاری بر آن نوشته اند. اولین شرح بر این کتاب را قطب الدین راوندی نوشت و با اینکه اهل تسنن بود، عشق علی (ع) را در سر داشت. بعد از او بسیاری دیگر بر این کتاب شرح نوشتند و به مردم عرضه داشتند.
یکی از خطبه های ارزشمند کتاب نهج البلاغه خطبه ی متقین است که در آن صفات اهل تقوا بر شمرده می شود. در روایت است که امام یاری داشته که روزی از ایشان در مورد صفات اهل تقوا می پرسد و امام مختصری می فرمایند، اما او قانع نشده و امام را سوگند می دهد تا بیشتر بیان کند. امام در این خطبه بعد از حمد خدا و رسول (ص) به بیان این امر می پردازد و می فرماید که اگر بنا نبود که خدا شما را هدایت کند، اساسا شما را نمی آفرید و ما انسان ها هر چه کنیم به خود کرده و ضرر و منفعت آن را به خود خواهیم رساند.
اهل تقوا در حرف زدن و بیان بسیار احتیاط می کنند و خدا نیز در قرآن از ما دعوت می کند که محکم و استوار سخن بگوییم. انسان با تقوا در کلامش توهین و تحقیر ندارد و مبالغه نمی کند بلکه تواضع و فروتنی در کلام و رفتارش متجلی می شود. بزرگترین و برترین علم نافع، قرآن و مفاهیم و علوم الهی است و بعد از آن علوم دیگر قرار دارند. دین چهارچوبی بر پایه ی مکارم اخلاق است و اگر غیر از این بود دین نیز امری ظاهری برشمرده می شد. اگر اینچنین بود، امام حسین (ع) برای آن جان خود را فدا نمی کرد.
یکی دیگر از صفات اهل تقوا گذشت است.