اسلام اهمیت بسیاری به خانواده داده است و خانواده را جامعه ای کوچک می داند که همه ی امور ابتدایی در آن شکل می گیرد. بنا بر فرمایش قرآن چهار نوع خانواده در جامعه وجود دارد : ۱. خانواده ای که همه ی اعضای آن خوب و صاحب خلقی پسندیده هستند. نمونه ی روشن این امر خانواده ی علی (ع) و زهرا (س) است. ۲. خانواده ای که همگی خلقی ناپسند دارند و خوب نیستند. مانند خانواده ی ابی لهب که همگی آزار رسان و بد بودند که قرآن آنها را نفرین کرده است. ۳. خانواده ای که در آن مرد خوب است و بقیه بد هستند. مثال بارز این نوع از خانواده نوح و فرزند و همسرش هستند. ۴. خانواده ای که زن خلقی نیکو دارد و بقیه بد هستند. مانند خانواده ی فرعون و آسیه که الگوی دیگر زنان در تاریخ است. برای محکم شدن بنیان خانواده لازم است که افراد اصولی را رعایت کنند. برخی از این اصول مشترک و برخی مخصوص هستند. ابراز محبت، معاشرت زیبا و صحیح و همکاری از جمله ی امور مشترک میان همه ی اعضای خانواده است که اثرات مثبتی دارد.