مشاهده تصاویر بیشتر ...
عید قربان، یادگار حضرت ابراهیم خلیل علیه السّلام است. در آیة ۷۸ سورة حج می خوانیم: "اى کسانى که ایمان آورده اید! در آنچه مربوط به خداست ـ چنان که درخورِ تلاش براى اوست ـ تلاش کنید. او شما را برگزیده و در دینتان که همان آیین پدرتان، ابراهیم است." در این آیة نورانی دو نکته، قابل توجّه است: یکی اینکه اهل ایمان به تلاش و همّت بلند امر شده اند و بدون داشتن همّت بلند نمی توان به جایی رسید. نکتة دوم اینکه از حضرت ابراهیم علیه السّلام، به عنوان پدر اهل ایمان یاد شده است؛ همان طور که رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: "من و علی، دو پدر این امّت هستیم." ما که فرزندان چنین بزرگانی هستیم، نباید از راه نورانی آن بزرگواران، منحرف شویم و همّت مان باید این باشد که در سایة عمل به تعالیم آنها، مانند سلمان، "مِنّا اهلَ البَیت" شویم.
مردم عصر جاهلیّت پس از قربانی کردن در روز عید قربان، گوشت قربانی را به دیوار کعبه می آویختند و خونش را به کعبه می مالیدند. قرآن کریم این عمل ناپسند را مذمّت کرده می فرماید: "هرگز گوشتهاى آنها و خونهایشان به خدا نخواهد رسید؛ ولى این، تقواى شماست که به او مى رسد."
تقوا سرمایة بسیار بزرگی است. بر اساس تعالیم نورانی قرآن کریم، در سایة تقوا، قدرت تشخیص حق از باطل را پیدا خواهیم کرد و خدا مسیر صحیح را به ما خواهد آموخت و ما را از مشکلات، نجات خواهد داد. کسی که به زینت تقوا و وارستگی آراسته نباشد، نمی تواند از علوم و معارف وحیانی بهره برداری کند.