مشاهده تصاویر بیشتر ...
موضوع بحث، فتح و گشایشی است که امام حسین (ع) در عالم باز می کنند. در سوره مبارکه آل عمران یک ارائه ای از دین بیان شده است و در آیه ۱۹ و ۲۰ این سوره مبارکه خداوند می فرماید: «دین در نزد خدا اسلام است و اگر در این دین اختلاف هم شده باز هم دین یکی بیشتر نیست و آن اسلام است.» اگر انسانی بخواهد به قرب الهی برسد باید از طریق دین اسلام برسد و این اختلافاتی هم که شکل گرفته همه بخاطر زیاده خواهی ها و بغی انسان هاست و الا پیامبر اکرم (ص) آخرین پیامبر الهی هستند و آمدند تا با انسانها اتمام حجت کنند. دین متعدد نیست و دین همه انبیاء یکی است و آن دین عندالله است، همین دین هم به مرحله کمال می رسد.
انسان هایی هم که مقابل دین الهی و آیات الهی می ایستند از همان جا عذاب و جهنم الهی برایشان آغاز می شود. انسان باید تسلیم خدا باشد تا به تقرب برسد. آن جریان هدایت و نوری که نازل می شود، ما را به مقام بندگی و قرب می رساند و ما باید اینجا تسلیم وجه کنیم. خدای متعال حکم می کند و ما باید به عنوان بنده با تمام قوای ظاهری و باطنی در مقابل حکم خدا تسلیم باشیم و حتی در دل مان هم احساس حرج و دلتنگی نکنیم، این تعریف انسان مومن است.
حقیقت دین، تسلیم وجه در مقابل خدای متعال است اگر این تسلیم صورت گرفت، حقیقت ایمان در وجود انسان جاری می شود و انسان مسلم می شود. انسان اگر متوجه غیر از خدا باشد نمی تواند تسلیم وجه به خدا باشد. این دینی که با پیامبر است، میزان سنجش اعمال ما می شود و ما اگر بخواهیم تسلیم وجه کنیم، باید از پیامبر تبعیت کنیم. تسلیم به وجه الله، فعل نبی اکرم است و ما باید از ایشان پیروی کنیم و اعمال مان را با میزان ایشان وزن کنیم.